Een vrouw wordt door haar familie gedwongen niet mee te vasten
“Mijn tante is betrokken bij een ongeluk toen zij een klein meisje was. Hierbij heeft zij een oog verloren. De artsen hebben besloten dat zij niet mag huilen en ook niet honger mag leiden want dit kan de ogen aantasten. Hierop heeft haar vader haar tegengehouden te vasten toen vasten voor haar een plicht werd volgens de diagnose van de arts. Zij is een vrouw die religieus praktiserend is, en na haar huwelijk is zij van mening dat het vasten niet van invloed is op haar en begon zij te vasten. Vraag: zij vast nu in de meeste van haar dagen, zodat haar vader geen verwijt treft, want zij hield erg veel van haar vader –moge Allah hem genadig zijn–. Zij vraagt jullie advies: Treft haar vader iets van een verbod (wat hij niet had moeten doen)? Is het voor verplicht om de afgelopen jaren de Ramadan alsnog in te halen?”
Alle lof is voor Allah.
Ziekte is een van de aanvaardbare redenen voor het eten tijdens de Ramadan. Allah (de Verhevene) zegt: “..Maar wie ziek is of op reis, dan is er een aantal andere dagen (om de vasten in te halen).” (Soerat al-Baqarah (2) aayah 185.
Het oordeel van het vasten voor de zieke bevindt zicht tussen Makroeh (afgeraden) en Haraam (verboden). Het is afgeraden voor de zieke te vasten wanneer hij met grote moeite kan vasten en het is verboden voor hem te vasten wanneer het vasten voor hem schadelijk is.
De zieke mag alleen het vasten verbreken met de diagnose en getuigenis van een betrouwbare arts die een specialist op zijn gebied is. Sommige geleerden stellen de voorwaarde dan deze arts een moslim moet zijn.
Er is geen verwijt voor wie eet gebaseerd op het advies van een arts. Wanneer iemand chronisch ziek is dan dient hij voor elke dag een arme te voeden, en wanneer de ziekte tijdelijk is dan dient hij zijn vasten later in te halen wanneer hij (de zieke) weer beter is.
Sheikh Abdulaziz ibn Baaz (moge Allah hem genadig zijn) zei: "Als de gespecialiseerde artsen hebben vastgesteld dat jouw ziekte een chronische ziekte is (waarbij het onmogelijk is te vasten), en er geen hoop meer is dat deze beter wordt, dan is voor jou in dit geval armen te voeden. En dit is dan een arme voor elke dag van de Ramadan, en het is voor jou niet verplicht in dit geval te vasten. De hoeveelheid hiervan is een halve Saa’ van het voedsel van een land zoals dadels, rijst, of andere. Maar wanneer de artsen hebben geconstateerd dat jouw ziekte te genezen is en er hoop is op herstel, dan dien je de niet-gevaste dagen in te halen wanneer je door Allah genezen wordt van de ziekte uitgaande van de uitspraak van Allah (de Verhevene): “…Maar wie ziek is of op reis, dan is er een aantal andere dagen (om de vasten in te halen).” (Soerat al-Baqarah (2) aayah 185).
Ik vraag Allah om je te zegenen met de genezing van alle kwaad, en datgene wat jou getroffen een reden van het wegwissen van de zonden te laten zijn en om jou geduld te geven, rekenend op de beloning. Allah is de beste wie gevraagd wordt.” Einde citaat.
Fataawa Sheikh Ibn Baaz (moge Allah hem genadig zijn) (15/221).
Uit de vraag lijkt het ons dat de vader van deze zieke vrouw geen zonde treft, want hij heeft haar gedwongen te eten gebaseerd op de woorden van de specialisten en artsen.
De geleerden van het permanent comité werd de volgende vraag gesteld: “Ik ben ziek met een nierziekte, en ik heb twee operaties achter de rug. De artsen raadden mij om dagelijks dag en nacht water te drinken, en ten minste twee en een halve liter per dag. Zij vertelde mij ook dat het nalaten van het drinken van water drie opeenvolgende uren mij in gevaar brengt. Dien ik uit te gaan van hun woorden of vertrouwen op Allah en gewoon te vasten? Zij bevestigen dat ik ook het risico loopt nierstenen te ontwikkelen.. Wat dien ik te doen? En wanneer ik niet kan vasten, welke alternatief is er voor mij in dit geval?”
Zij antwoordden: "Als de zaak is zoals je vermeld, en deze artsen zijn kundig en ervaren in de geneeskunde: dan is het voor jou voorgeschreven om het vasten te verbreken om zo jouw gezondheid te beschermen, en de lichamelijke schade voor jezelf af te weren. En als je beter bent en in staat bent het vasten in te halen, dan dien je de dagen in te halen. Wanneer de ziekte aanblijft en er kans is nierstenen te ontwikkelen bij het niet drinken van water en de artsen hebben geconstateerd dat er geen hoop meer is op herstel, dan moet je voor elke dag dat je niet vaste een arme voeden.” Einde citaat.
Sheikh Abdulaziz ibn Baaz, Sheikh Abdurazzaq ‘Afifi, Sheikh Abdullah ibn Manie’. Fataawa van het permanent comité (10/179, 180).
Als deze zuster zich in staat stelt mee te vasten, zonder dat dit een impact heeft op haar oog, dan is er niets mis met haar vasten, maar dit dient na vertrouwelijke artsen te hebben geraadpleegd, zodat zij niet misleid wordt door haar uiterlijke gesteldheid en het vasten een impact heeft op de gezondheid van haar oog.
Wat betreft het inhalen van de dagen dat zij niet gevast heeft in het verleden, het lijkt ons dat het haar niet verplicht is deze dagen in te halen. In dit geval is het voor haar genoeg om voor elke dag een arme te voeden, want zij heeft gegeten op basis van het advies van een arts.
Sheikh ibn Baaz (moge Allah hem genadig zijn) werd gevraagd over een persoon die getroffen werd door een chronische ziekte, en de artsen hebben hem geadviseerd om niet meer mee te vasten. Maar hij ging advies en raad zoeken bij artsen buiten zijn land en (met de Wil van Allah) is hij genezen. Er zijn vijf Ramadans aan hem voorbij gegaan waarbij hij niet gevast heeft. Wat dient hij te doen nadat Allah hem heeft genezen? Dient hij deze Ramadans in te halen?”
Hij antwoordde:
"Als de artsen die hem adviseerde om niet meer te vasten moslims en betrouwbaar zijn, en op de hoogte zijn van de essentie van de ziekte en zij verklaren dat er geen hoop meer is op genezing, dan is er het inhalen niet van toepassing op hem. Hij dient wel in de toekomst te vasten.”
"Fataawa Sheikh Ibn Baaz" (15/355).
Conclusie:
Haar ouders treft geen verwijt voor wat zij hebben gedaan van het laten eten van hun dochter, gebaseerd op de woorden van de artsen. Zij dient voor elke dag dat zij niet heeft gevast na haar volwassenheid een arme te voeden. En als betrouwbare professionele artsen hebben bevestigd dat zij in staat is te vasten zonder ongemak of schadelijkheid dan is het haar verplicht mee te vasten en er is voor haar geen excuus niet mee te vasten.”
En Allah weet het beste
Bron: Sheikh Mohammed Saalih' al-Moenadjied
