Het oordeel over het maken van grappen en gelach in de maand Ramadan
“Wij merken op dat er vele mensen zijn waarvan de intentie goed is blij en verheugd worden met de komst van de maand Ramadan. Zij bereiden zich op de komst van deze maand met hun harten. Maar wij merken ook op dat er helemaal geen verandering is waar te nemen bij hun gedrag: hun woorden bevat teveel gelach en humor, en hun harten voor het gebed en tijdens en na het gebed blijven hetzelfde en veranderen niet. Wat is het advies naar deze mensen toe?”
Het is inderdaad zo dat de moslims verheugd en blij worden met de komst van de maand Ramadan, en dit is op twee manieren:
Allereerst:
Er zijn mensen die blij worden om de komst van de Ramadan, want hij is actief in de aanbidding tijdens de Ramadan, en brengt de maand in aanbidding door. En dit is zonder twijfel de oorsprong waarmee de maand Ramadan ingesteld is, en dit is alleen maar wat goed is.
Ten tweede:
Er zijn mensen die blij en verheugd worden vanwege de vele goedheid in de Ramadan en de vele zegeningen en gunsten van Allah de Almachtige, en Zijn vergeving voor Zijn dienaren, en omdat er vele redenen in de maand Ramadan zijn waarmee Allah Zijn dienaren vergeeft zoals het vasten zelf.
En een persoon zou zich moeten verheugen in de Ramadan voor beide zaken: hij is blij en verheugd omdat hij dan actief is in deze maand wat betreft de aanbiddingen en Allah aanbidt zoveel als hij kan, en ook is hij verheugd vanwege de vele goede dingen en zegeningen en de zegeningen van Allah de Almachtige, zoals de nacht die in de Ramadan is die beter is dan duizend maanden.
Dat de mens in Ramadan niet lacht en grapt en praat met zijn vrienden is niet de bedoeling van de Ramadan, het kan zelfs zijn dat het zelfs de bedoeling is om te lachen en grappen te maken met zijn broeders om blijdschap bij hen teweeg te brengen. Het kan zijn dat het een vorm van aanbidding is je broeder blij en verheugd te maken. Desondanks is het passend niet te veel te lachen en teveel grappen te maken. (En natuurlijk grappen die niet een zonde inhouden).
Bron: Sheikh Mohammed Saalih' al-Moenadjied
