Wat de hoofdzaak van de intentie waarop het vasten gebaseerd is?
“Deze vraag is in verband met de vraag hierboven, en die zegt: “Wat is het gewicht van de intentie die gepaard gaat met het vasten? Is het noodzakelijk om dagelijks voor de aanvang van het vasten deze intentie te hebben? Hoe dient deze intentie te zijn? Wordt deze uitgesproken met de tong of is het een intentie in het hart?”
Alle lof zij Allah
De intentie aan het begin van de Ramadan is genoeg en toereikend voor de rest van de Ramadan en het is niet nodig om telkens elke nacht weer de intentie te hebben voor het vasten van de volgende dag. Behalve wanneer iemand wegens een geldig excuus stopt met het vasten tijdens de Ramadan (zoals het reizen) en vervolgens verder wil gaan met het vasten nadat deze excuus voorbij is, dan dient hij zijn intentie te vernieuwen om weer mee te vasten met de Ramadan.
Bijvoorbeeld: de eerste nacht van de Ramadan heeft een persoon de intentie om te vasten; als iemand hem vraagt: “Ga je morgen vasten?” Dan zou hij antwoorden met: “Ja.” Dus hij heeft de intentie vanaf het begin van de aanvang van de Ramadan tot aan het einde van de Ramadan en zijn intentie is een. Als een persoon aan het eind van de nacht opstaat en eten en drinken klaar zet om de Sohoor te nuttigen, heeft deze persoon dan een intentie of niet? Er is geen twijfel dat hij een intentie heeft. En als er tegen hem gezegd wordt: “Vast zonder een intentie..” Is hij dan in staat dit te doen of niet? Hij is zonder twijfel niet in staat te vasten zonder een intentie te hebben. Zoals sommige geleerden hebben gezegd: “Als Allah ons opdraagt met daden zonder intentie dan is dit een zaak wat ondraaglijk was..” dit is waar! Als Allah zegt: “O Mijn dienaren! Verricht daden zonder een intentie..” Dan is dit een zaak wat ondraaglijk is.
Hoe kunnen wij iets uitvoeren met onze eigen keus zonder hierbij de intentie te hebben?! Er is geen mens die iets vrijwilliger uitvoert zonder daarbij een intentie te hebben. Wanneer de mens opstaan aan het einde van de nacht en de Sohoor nuttigt is het bekend dat hij wil gaan vasten, maar stel dat een persoon slaapt voor het ondergaan van de zon en pas de volgende ochtend na het opkomen van de Fajdr opstaat, de gehele nacht is aan hem voorbij gegaan terwijl hij zijn vasten niet verbroken heeft, dan hebben de geleerden hierover verschillende meningen. Onder hen zijn er geleerden die zeggen dat het noodzakelijk is om voor elke nacht van de Ramadan de intentie te hebben de volgende dag te vasten. Het vasten van deze persoon gebaseerd op deze mening is niet juist, omdat hij geen intentie heeft. Er zijn ook geleerden die zeggen dat alleen de eerste intentie bij de aanvang van de Ramadan genoeg en toereikend is; zij zeggen dan dat het vasten van deze persoon geldig is.
Er is geen twijfel dat deze laatste mening zonder meer de correcte mening is en de juiste uitspraak is. Want deze slaper die doorslaapt na de ‘Asr van een bepaalde dag en pas de volgende ochtend opstaat, is zijn intentie de volgende dag te vasten of niet? Zijn intentie is ongetwijfeld dat hij de volgende dag wil gaan vasten. Behalve als deze persoon een excuus heeft tijdens deze maand en het dus voor deze persoon toegestaan is te eten, en hij weer wil beginnen met vasten, hij zijn intentie dient te vernieuwen om de volgende dag weer met de moslims mee te vasten. Bijvoorbeeld: als iemand reist en tijdens deze reis zijn vasten verbreekt en vervolgens terugkeert naar zijn vaste verblijfplaats dan dient hij zijn intentie te vernieuwen, omdat de eerste intentie bij het begin van de Ramadan ten einde is gekomen en daarom is het noodzakelijk om zijn intentie te vernieuwen. Zo is het ook gesteld met een vrouw die menstrueert en weer schoon is, als zij de volgende gaat meevasten dient zij haar intentie te vernieuwen.
Bron: Sheikh Mohammed Saalih' al-Moenadjied
