Wat dienen de weerloze moslimvrouwen die werden aangevallen en zwanger werden door verkrachting te doen? Is het toegestaan voor hen de zwangerschap af te breken of niet?
Alle lof is voor Allah.
Gezien de toestand van moslims van de zwakheid en vernedering, zijn ze een prooi voor alle gretige en vraatzuchtige misdadigers; hun land wordt bezet en hun eer wordt aangetast, en de naties hebben zich rondom hen van alle zijden verzameld waardoor vele jonge moslimvrouwen het beoogde slachtoffer zijn geworden van menselijke roofdieren, die Allah niet vrezen, noch angst hebben voor de afschrikwekkende kracht (van moslims), zoals dit het geval is in vele landen in de islamitische wereld, zoals in Bosnië en Herzegovina, of in de Filippijnen, of in Tsjetsjenië, of in Eritrea, of in de gevangenissen van sommige verachtelijke seculiere systemen in de Arabische wereld.
De volgende belangrijke punten zijn aan orde die betrekking hebben op de vrouw die wordt verkracht (door menselijke beesten):
1 – Een vrouw die wordt verkracht en haar uiterste best om weerstand te biedt tegen deze menselijke monsters, wordt niet kwalijk genomen want ze is onder dwang verkracht. Een zonde en overtreding is opgeheven voor de ‘Moekrah’ (iemand die onder dwang iets moet doen of iets wordt aangedaan), zelfs als het gaat om godslastering dat erger is overspel, zoals Allah (de Verhevene) zegt: “Behalve wie gedwongen is terwijl zijn hart in het geloof tot rust is gekomen.” (Soerat an-Nah’l (16) aayah 106).
Zo heeft ook de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) gezegd: “Allah rekent mijn natie fouten, vergeetachtigheid en wat zij gedwongen moeten doen niet aan.” Overgeleverd door ibn Maadjah in het boek van Talaaq (echtscheiding) 2033 en authentiek verklaard door Sheikh al-Albaanie in Sah’ieh’ Soenen ibn Maadjah1664.
De verkrachte vrouw, die is ten prooi gevallen aan beestachtigheid van sommige zieke zielen, wordt beloond voor deze kwelling, wanneer zij de beloning zoekt van deze kwelling bij Allah (de Verhevene). De boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) zei: “Er is geen moslim die getroffen wordt door moeilijkheid, tegenslag, bezorgdheid, ongerustheid en zelfs een prik van een doorn, of Allah zal hiermee zijn zonden wegwissen.” Overgeleverd door al-Boekhaari en Moslim.
2 – De plicht van de moslimjongeren is zich te snellen naar het huwelijk met dergelijke jonge vrouwen die gekweld zijn, om zo hun lijden te verminderen en hen te troosten, en te compenseren voor het verlies van het meest eerbare wat zij hebben: hun maagdelijkheid en hun eer.
3 – Wat betreft de abortus: bet basisprincipe van de abortusvraagstuk is dat dit verboden en niet toegestaan is, vanaf het moment van de bevruchting en een nieuw leven opgewekt wordt en zich vestigt in de baarmoeder. Ook al is de nieuwgeborene het gevolg verboden seksueel contact zoals overspel en buitenechtelijkheid. De boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) heeft de al-Ghaamidie vrouw die bekende overspel te hebben gepleegd en die de lijfstraf wilde bevolen om terug te gaan naar haar volk totdat zij bevallen is, en na de geboorte van het onwettige kind deze te spenen en borstvoeding te geven totdat hij zichzelf zelfstandig kon eten.
4 – Er zijn geleerden die abortus toestaan in de eerste veertig dagen van de zwangerschap, en sommigen van hen staan dit toen zelfs nog voor de ziel wordt ingeademd. Telkens wanneer het excuus sterker is, is de vrijbrief des te krachtiger, en wanneer het in de eerste veertig dagen is, is dit dichter bij de licentie (in extreme gevallen wat wij eerder genoemd hebben).
5 – Er bestaat geen twijfel dat de verkrachting van een moslimvrouw door een beestachtige wellustige vijand en misdadiger een schending van de mensenrechten is. Tevens is dit een sterke reden voor de moslimvrouw, terwijl zij afkeer heeft van deze baby en zij zich wil ontdoen van deze zwangerschap, om dit af te breken. Dit is een vrijbrief voor haar om dit doen, want het is een noodzaak, en vooral in de vroege dagen van de zwangerschap.
6 – Er is ook niets mis met een moslimvrouw die gekweld is door deze misdaad, om deze baby te houden, zonder gedwongen te zijn de zwangerschap af te breken. Wanneer de baby de gebruikelijke duur van de zwangerschap in haar buik blijft en geboren wordt, dan is het zonder twijfel een moslimkind, zoals de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) zei: “Elk nieuwgeborene wordt geboren met de ‘Fitrah’.” Overgeleverd door Imaam al-Boekhaarie.
En de betekenis van de ‘Fitrah’ in de woorden van de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) is de Tawh’ied en de Islaam. Het is bevestigd in de jurisprudentie (Fiqh) dat het kind de beste religie van de ouders aanhangt. Dit is voor een kind dat een vader heeft dat bekend is, hoe is het dan gesteld met een kind dat wordt geboren waarbij de vader onbekend is?! Het is zonder twijfel een moslimkind en het is aan de moslimgemeenschap om zorg te dragen voor het kind, en te onderhouden indien nodig, en een goede opvoeding mee te geven, en de lasten niet alleen maar op de arme weerloze lijdende moeder te laten.
Een van de stelregels van de Islaam is de verlichting en gemak in tijden van nood en ontbering,. Er bestaat geen twijfel dat wanneer een moslimvrouw gedreven is in het bewaren van haar kuisheid en alsnog wordt blootgesteld aan de brutale agressie, en hierdoor bang is voor haar reputatie, of altijd achtervolgt te worden met de wijzende verwijtende vinger, of het kind geen veilige toevluchtsoord heeft, terwijl haar niets te verwijten valt, er geen zonde voor haar is in het afbreken van de zwangerschap voordat de ziel in de foetus geblazen wordt. In het bijzonder dat het nu makkelijk is geworden de zwangerschap al in een vroeg stadium te detecteren en te weten of een vrouw zwanger is of niet. Het is, met de opmars van medische middelen voor het detecteren zwangerschap, in de eerste week al duidelijk of een vrouw zwanger is of niet. En telkens wanneer dit in een vroege stadium gebeurd, is de vrijbrief gemakkelijker en breder uit te voeren.
En Allah weet het beste.
Uit het boek: “De bepalingen van de foetus in de islamitische jurisprudentie” van ‘Omar ibn Mohammed ibn Ibrahim Ghaanem.