De status van het gezin in de Islaam
Wat is de visie van de Islaam tot het gezin, en de rollen van mannen, vrouwen en kinderen binnen het islamitische gezin?
Alle lof is voor Allah.
Voor we ingaan op de rol van de Islaam in de bouw het beheer en de bescherming van het gezin willen wij eerst de kijken naar het gezinsleven vóór de komst van de Islaam en in deze tijd.
Het gezin vóór de komst van de Islaam was gebaseerd op de willekeur en onrechtvaardigheid, alleen mannen waren waardig, de vrouw had voor de komst van Islaam geen enkele meerwaarde! Een vrouw of meisje werd in de tijd van Djaahiliyyah (tijd van onwetendheid) onderdrukt en vernederd. Een voorbeeld hiervan was dat als een man overlijdt en een vrouw achterliet, de zoon die hij niet met haar verwekt het recht had haar te huwen als hij wenste of te oordelen hoe hij wenst. Ook had hij het recht haar te weerhouden te trouwen. Het waren alleen de mannen die een erfrecht hadden, maar de vrouwen en kinderen hadden geen recht een deel van de erfenis te krijgen. De houding naar een vrouw, of zij nou een moeder, dochter of zuster was, was een houding van schande en schade want het was mogelijk dat zij als krijgsgevangene genomen werd waardoor zij voor haar stam en familie schade en nadeel teweeg bracht… Dit was de reden waarom een man zijn pasgeboren dochter levend begroef zoals Allah (de Verhevene) zegt: “En wanneer een van hen de verheugende tijding verkondigd wordt van (de geboorte van) een meisje wordt zijn gezicht somber en is hij vertoornd. Hij verbergt zich voor de mensen wegens het slechte nieuws wat hij kreeg! Zal hij het in weerwil van de schande behouden of zal hij het in de grond verstoppen? Weet: slecht is het waar zij over oordelen!” (Soerat an-Nah’l (16) aayah 58-59).
En de uitspraak van Allah (de Verhevene): “En wanneer er over het gedode kind (meisje) zal worden gevraagd voor welke misdaad het gedood werd?!” (Soerat at-Takwier (81) aayah 8-9).
Het begrip 'familie’ in de tijd van de Djaahiliyyah was gebaseerd op de overwinning aan de stam waartoe zij behoorde ook al is dit ten koste van rechtvaardigheid, en andere vormen van onrechtvaardigheid. Dit bleef doorgaan tot de komst van de Islaam en deze praktijken heeft weggevaagd en rechtvaardigheid heeft bepaalt en eenieder het recht gaf dat hem toekomt, zelfs een pasgeboren zogende baby…en zelfs een baby dat bij de miskraam dood geboren wordt van het recht van het verrichten van dodengebed en respect en waardering…
De gezinssituatie in het Westen vandaag de dag is er niet beter op. We vinden uiteengerukte gezinnen, en ouders die geen controle en gezag meer hebben over hun kinderen, ongeacht of het intellectueel of moraal betreft. De zoon heeft het recht omgang te hebben met wie hij wil en te doen en te laten wat hij wil, zo de dochter heeft het volledige recht om te gaan met wie zij wil en het bed te delen met wie zij wil enz. Dit is onder het mom van de “vrijheid”. En was is het resultaat? Gebroken gezinnen, kinderen die geboren worden voortkomend uit overspel en onwettigheid, vaders en moeders die geen grenzen hebben en geen enkel belemmering houdt hen tegen hun verlangens te volgen. Sommige wijzen zeiden: “As je de essentie van het gezinsleven in het Westen wilt weten, ga dan naar de gevangenissen, ziekenhuizen en tehuizen voor ouderen en zieken…de kinderen kennen hun ouders alleen maar op feestdagen en evenementen.”
Punt is dat de familie en gezin uiteengerukt is bij de niet-moslims. En toen de Islaam gekomen is heeft deze religie de meest zorgvuldige zorg besteed aan het verankeren van het gezin door haar te beschermen van het kwaad dat haar kan treffen en door elk gezinslid een taak te geven wat een belangrijke rol kan spelen binnen het gezinsleven.
De Islaam heeft de vrouw geëerd als echtgenote, dochter en moeder. Aboe Hoerayrah (moge Allah tevreden met hem zijn) levert over dat er een man naar de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) kwam en vroeg: "O boodschapper van Allah, wie verdient het meeste van mijn vriendschap?" De profeet antwoordde: "Je moeder." De man vroeg: "en daarna?" De profeet zei: "Je moeder." De man vroeg: "en daarna?" De profeet zei wederom: "Je moeder". Tenslotte vroeg de man: "en daarna?" De profeet antwoordde: "Je vader". (Overgeleverd door al-Boekhaarie (5626) en Moeslim (2548).
Zo heeft de Islaam de vrouw ook geëerd als dochter. Aboe Sa’ied al-Khoedrie levert over dat de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) zei: “Wanneer iemand drie dochters heeft, drie zussen, twee dochters of twee zussen vrees dan Allah wat hen betreft (het eervol en respectvol behandelen van hen), wanneer hij hen goed en respectvol behandelt zal hij het Paradijs binnentreden.” Overgeleverd door ibn H’iebbaan in zijn Sah’ieh’ (2/190).
Zo heeft de Islaam ook de vrouw geëerd als echtgenote.’Aa-ieshah (moge Allah tevreden met haar zijn) levert over dat de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) zei: “De beste onder jullie is diegene die het beste is voor zijn vrouw en ik ben de beste onder jullie voor zijn vrouw.” Overgeleverd door at-Tirmidzie (3895) en als Sah’ieh’ geclassificeerd.
De profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) zei: “Vrouwen zijn de tweelinghelften van mannen" Overgeleverd door Aboe Daawoed in zijn Soenen van de overlevering van ‘Aa-ieshah en authentiek verklaard door Sheikh al-Albaanie in Sah’ieh’ Aboe Daawoed (216).
De Islaam heeft de vrouw geadviseerd en heeft vrouwen de vrijheid gegeven om een echtgenoot te kiezen en een groot deel van de verantwoordelijkheid bij de opvoeding van kinderen gegeven.
De Islaam heeft zowel de vader als de moeder grote verantwoordelijkheid gegeven in de opvoeding van hun kinderen: Het is overgeleverd van ‘Abdoellaah ibn ‘Oemar (moge Allah tevreden met hem zijn) dat hij de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) hoorde zeggen: "Iedereen is een beschermer en een bewaker en is verantwoordelijk voor de handelingen van die personen die toevertrouwd zijn aan zijn leiding. Een leider is ook een beheerder (verantwoordelijk voor diegenen die onder zijn zorg zijn geplaatst) een man is een beheerder met betrekking tot zijn familieleden van zijn huis, een vrouw is een beheerder met betrekking tot het huis van haar echtgenoot en zijn kinderen. De slaaf is verantwoordelijk voor de bezittingen van zijn meester.” Overgeleverd door al-Boekhaarie (853) en Moeslim (1829).
De Islaam is erop gebrand om het beginsel van respect en waardering voor ouders hoog te houden, hen te verzorgen en te gehoorzamen tot aan de dood. Allah (de Verhevene) zegt: “En jullie Heer heeft bepaald dat jullie niets dan Hem alleen aanbidden, en goedheid betrachten tegenover de ouders. Als een van de twee of beiden de ouderdom bereiken in jouw aanwezigheid, zeg dan nooit "foei" tegen hen, snauw hen niet af en spreek tot hen een vriendelijk woord. En wees zachtmoedig voor beiden, en nederig en liefdevol, en zeg: "O mijn Heer, schenk hun Genade, zoals zij mij opvoedden toen ik klein was." (Soerat al-Israa-e (17) aayah 23-24).
De Islaam heeft het gezin aangemoedigd met het oog op kuisheid, zuiverheid en afkomst door te huwen en het mengen van mannen en vrouwen te verbieden.
De Islaam heeft elk lid van het gezin een belangrijke rol gegeven in het leven: de vader en moeder hebben de zorg van islamitisch opvoeding en onderwijs aan de kinderen. De kinderen op hunbeurt zijn verplicht hun ouders te gehoorzamen en de rechten van vaders en moeders te handhaven op basis van liefde en verering. Het grootste bewijs hiervoor is de nog steeds voortdurende hechte gezinsband bij de moslims dat zelfs waargenomen wordt door de vijanden van de Islaam.
En Allah weet het beste.
