Vraag & Antwoord

Alle lof zij Allah.

Ten eerste:

Het lezen van de Qor-aan voor een menstruerende vrouw is een twistpunt onder de geleerden. Na het noemen van het bewijs van twee uitspraken van de geleerden is het volgende gekomen: "Het is duidelijk uit het voorgaande de sterke bewijzen van degenen die de menstruerende vrouw toestaan om de Qor-aan te lezen. Echter wanneer de vrouw uit voorzorg alleen de Qor-aan leest en memoriseert uit vrees deze te vergeten dan is dit beter en heeft zij het zekere genomen."

Dit is de middelweg tussen deze twee uitspraken. Neem de uitspraak van de Djomhoor (overgrote gedeelte) geleerden die de menstruerende vrouw niet toestaan de Qor-aan te lezen uit voorzorgsmaatregel, en de uitspraak van de geleerden die ie dit hebben toegestaan zoals imaam Maalik, vanwege de sterke bewijsvoering van deze uitspraak.

Ten tweede:

Het kiezen van het zekere uit vroomheid, en het stappen uit de controverse is een zaak die in het algemeen geprezen wordt. Uitgaande van de uitspraak van de boodschapper (Allah's vrede en zegen zij met hem): "Voorwaar, al wie zich van de twijfelachtigheden weert, hij heeft (zeker) zijn godsdienst en zijn eer veilig laten stellen. En al wie in de twijfelachtigheden valt, hij valt (zeker) in al-h'araam. Als de gelijkenis van de herder die (aan de grens van) een territorium (zijn kudde) laat grazen, terwijl hij er bijna in treedt." Overgeleverd door al-Boekhaarie (52) en Moeslim (1599).

Eveneens de uitspraak van de boodschapper van Allah (Allah's vrede en zegen zij met hem): "Laat datgene waarover je twijfelt voor hetgeen je geen twijfel over hebt." (Overgeleverd door at-Tirmidzie (2518) en an-Nasaa-ie (5711). Imaam at-Tirmidzie zei over deze overlevering: H'asan Sah'ieh', en Sah'ieh' verklaard door Sheikh al-Albaanie in Sah'ieh' at-Tirmidzie).

Maar dient men rekening te houden met de meningsverschillen bij elke kwestie, of waarin het bewijs sterk is voor beide partijen? Of in kwesties waarin het bewijsmateriaal een beetje verborgen is en niet duidelijk voor iedereen is?

Wat is het juiste standpunt voor een moslim: het zoeken van de kennis waardoor voor de meest voor de hand liggende uitspraak duidelijk wordt of vragen om te bewijzen dat juist om te zeggen, of stil te staan bij de controversiële uitspraken en proberen de veilige kant te kiezen?

Bovendien kan men niet altijd het zekere kiezen zoals er voorbeelden hiervan zullen komen. Het zekere kan in sommige gevallen een persoon beroven van veel beloningen zoals in uw geval.

Daarom: het is voor de moslim gepast om te streven naar de meest correcte wetenschappelijke mening van geleerden, wanneer hij daartoe niet in staat is dan dient de moslim een geleerde van religieuze toewijding en kennis en vertrouwen te vragen en aan de hand van zijn Fatwa te handelen. Dit is de verplichting voor de Moeqallid zoals Allah (de Verhevene) zegt: "En vraagt de mensen van kennis indien jullie niet weten." (Soerat an-Nah'l, aayah 43.)

.

Wanneer twee uitspraken elkaar weerspreken dan dient de moslim de uitspraak van de meeste geleerde te volgen waarmee hij vertrouwd is te volgen.

Beschouw de volgende voorbeelden:

1 - Het opheffen van de handen in gebed tijdens de Tekbeeraat al-Intiqaal (Tekbeeraat al-Intiqaal: de Tekbeeraat (Allaahoe Akbar) die de bidder opzegt en waarmee hij naar een volgende pilaar of verplichte onderdeel van het gebed gaat.): bij een groep (geleerden) is deze handeling aanbevolen terwijl het bij anderen een zaak is die niet legitiem is ondanks dat deze kwestie bevestigd is in de Soennah. De vraag is: is het dan gepast om deze Soennah handeling te laten uit vroomheid en vrees te vervallen in een zaak wat foutief kan zijn?!

2 - Het herhalen van de "Oemrah in een jaar. Imaam Maalik heeft deze handeling als ontoelaatbaar aangeduid terwijl andere geleerden het herhalen van de "Oemrah als een aanbevolen handeling hebben aangemerkt. Zou een persoon op grond hiervan zichzelf beroven van vele beloningen door het zekere van het onzekere te nemen (dus geen "Oemrah te verrichten om zo uit de meningsverschil te stappen)?!

3 - De termijn voor het bidden van het "Asr gebed bij de geleerden van de H'anafie school begint pas als de schaduw van objecten dubbel zo groot zijn als het object zelf. Terwijl bij de overgrote gedeelte van de geleerden deze de laatste tijd is voor het verrichten van het "Asr gebed. Het zekere hierin nemen is onmogelijk.

Sheikh Ibn "Oethaymien (moge Allah hem genadig zijn) zei: "Een soortgelijke vergelijking in aanbiddingen ("Ibaadaat) is het meningsverschil van geleerden over de vraag wanneer de tijd van het "Asr gebed aanbreekt? De Djomhoor van de geleerden zeggen dat de tijd ervan aanbreekt wanneer de schaduw van een object hetzelfde is als het object zelf. Het is verboden om het gebed uit te stellen voor het "Asr gebed totdat de schaduw twee maal is van het object zelf. Hoe dient de moslim dan de zekerheid hierin te nemen?! Wanneer je bidt voor dat de schaduw van een object tweemaal de lengte van het object zelf zullen de eerste groep geleerden zeggen: "Dit is verboden, en jouw gebed is niet juist." En wanneer je bidt wanneer de schaduw van de objecten twee maal de lengte van het object zelf is zullen sommige geleerden tegen je zeggen: "Het uitstellen van het "Ars gebed tot deze tijd is verboden."

Je zit in een lastig pakket en dilemma. Hoe dien je dan het zekere van je zaak te nemen?!

Wat dien je als de meest aangenomen uitspraak te hanteren?! In dergelijke kwesties is het nemen van het onzekere onmogelijk, er rest de student van de wetenschap en kennis niets anders dan een weg te nemen: dat is zijn uiterste best en inspanning te verrichten en streven om de juiste uitspraak van deze twee meningen te weten te komen, en Allah om raad en hulp te vragen." Einde citaat.( Zie Sharh' al-Moemti':13/50)

Het is de bedoeling dat het nemen van het zekere niet de permanente houding mag zijn in alle aangelegenheden van controverse, zo loopt een persoon een grootse beloning mis, of maakt het voor zichzelf behoorlijk moeilijk. In kwesties waarin de meningen beiden sterk zijn en het moeilijk wordt de meest voor de hand liggende uitspraak te nemen het zekere voor het onzekere te nemen, of waarin een grotere beloning aan verbonden zit wanneer men uitgaat van het zekere, of wanneer er veiligheid van de zonde en afkeer, zonder iets te missen van het goede.

De geleerden van de leerscholen hebben opgetekend dat er rekening gehouden dient te worden met andere uitspraken van andere wetscholen. Hier zijn richtlijnen en voorwaarden aan verbonden

Imaam as-Soyoote (moge Allah hem genadig zijn) zei in termen van, rekening houdend met de verschillen:

Ten eerste: zijn standpunt om het zekere te nemen dient de moslim niet weer te laten vervallen in een andere kwestie waarover meningsverschillen zijn.

Ten tweede: het dient niet in strijd te zijn met een vaststaand Soennah. Zoals het opheffen van de handen tijdens het gebed (zoals het opkomen uit de Roekoe' houding). Hij dient zich niet te bekommeren om de uitspraak van sommige H'anafie geleerden die zeggen dat daarmee het gebed ongeldig wordt., aangezien deze Soennah (het opheffen van de handen) bevestigd is via de Boodschapper van Allah (Allah's vrede en zegen zij met hem) in meer dan vijftig overleveringen van de metgezellen.

Ten derde: het aankunnen van waar de keuze van de uitspraken op valt: zoals dat het vasten tijdens de reis beter is dan het niet vasten voor degene die het aankan en er sterk voor is. De uitspraak van Daawoed "dat vasten tijdens de reis ongeldig is" dient ter zijde gelegd te worden. (Zie het boek "Ashbaah wa an-Nadhaa-ier" van imaam As-Soyoote blz. 137)

En Allah weet het beste.

Bron: Sheikh Mohammed Saalih al-Moenadjid, vraagnummer: 146422.