Bibliotheek

Besnijdenis, of circumcisie, is één van de eigenschappen van de fitrah (natuurlijke aard van de mens), en het is één van de kenmerken van de moslims. 

Besnijdenis zoals dat in de Islaam voorgeschreven wordt, betekend het verwijderen van de voorhuid die de eikel van de penis bedekt. Degenen die de huid om de penis wegsnijden of de hele penis besnijden, zoals gedaan wordt in sommige primitieve landen, en in hun onwetendheid beweren dat dit de besnijdenis is zoals dat wordt voorgeschreven in de Islaam, dit is niets anders dan iets wat door de Shaytaan (Satan) wordt voorgeschreven en aantrekkelijk wordt gemaakt voor de onwetenden, en het is een marteling voor degene die zo wordt besneden. Dit gaat tegen de Soennah van de profeet Moh’ammed (Allah’s vrede en zegen zij met hem) en de Islamitische Sharie’ah (Islamitische wetgeving) in, dat gebaseerd is op gemak en het behoud van leven oplegt 

Het is h’araam (verboden) om verschillende redenen, waaronder: 

a.) De Soennah noemt alleen het wegsnijden van de voorhuid dat de eikel van de penis bedekt. 

b.) Dit is marteling en verminking, en de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) verbood verminking en marteling van dieren door gewelddaden op hen toe te passen of hun ledematen er af te hakken. Het is juist passender dat de marteling van de zonen en dochters van Aadam meer verboden is, en een serieuzere zonden.

c.) Dit is strijdig met de menselijkheid en vriendelijkheid dat door de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) werd aangemoedigd, toen hij zei: “Allah heeft menselijkheid bepaald in alle dingen.” 

d.) Dit kan leiden tot ziekten of de dood van degene die zo besneden is, en dat is niet toegestaan omdat Allah (de Verhevene) zegt: “…en stort jullie niet door eigen toedoen in de ondergang…” Soerat Al-Baqarah (2), aayah 195. “…En dood jezelf niet (noch elkaar)…” Soerat An-Nisaa-e (4), aayah 29.

Wat betreft het samenkomen van mannen en vrouwen op een bepaalde dag om de besnijdenis bij te wonen en het kind ontbloot voor hen te vertonen, dit is h’araam omdat het de ontbloting van de ‘awrah (datgene van het lichaam dat bedekt moet zijn voor anderen) met zich meebrengt terwijl de Islaam juist verbied om dit te doen. 

Ook is het mixen van mannen en vrouwen een aangelegenheid wat niet is toegestaan vanwege de fitnah (verleiding) die dit met zich meebrengt en omdat dit tegen de pure Sharie’ah in gaat. Kitaab Madjmoo’ Fataawa wa Maqaalaat Moetanawwi’ah li Samaahat al-Sheikh al-‘Allaamah ‘Abd al-‘Aziez ibn ‘Abd-Allaah ibn Baaz (moge Allah hem genadig zijn), vol 4, p. 423.

Ibn al-Qayyim schreef betreffende de betekenis van besnijdenis (khitaan): “Khitaan is een zelfstandig naamwoord dat de handeling omschrijft van de besnijder (khaatin). Het wordt ook gebruikt om de plaats van besnijdenis te omschrijven, zoals in de h’adieth: “Als de twee besneden delen (al-khitaanaan) elkaar ontmoeten (d.w.z. geslachtsgemeenschap) wordt ghoesl verplicht.” In het geval van een vrouw wordt het woord khafad gebruikt. Bij een man wordt het ook wel i’dhaar genoemd. Degene die besneden is wordt aghlaf of aqlaf genoemd.” Toehfat al-Mawloed, 1/152 

De besnijdenis is de Soennah van Ibraahiem (vrede zij met hem) en de profeten na hem. Al-Boekhaarie (6298) en Moeslim (2370) leveren over dat Aboe Hoerayrah (moge Allah tevreden met hem zijn) gezegd heeft: “De boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) zei: “Ibraahiem (vrede zij met hem) besneed zichzelf toen hij tachtig jaar oud was, en hij besneed zichzelf met een houw.” 

Een houw (qadoem) behoort tot het gereedschap van een timmerman; er is ook gezegd dat al-Qadoem een plaats is in Syrië. Al-Haafidhz ibn H’adjar heeft gezegd: “Het is het meest waarschijnlijk dat er in de h’adieth verwezen wordt naar het gereedschap. Aboe Ya’laa verhaalde dat ‘Aliy ibn Rabaah heeft gezegd: “Ibraahiem werd bevolen zichzelf te besnijden, dus besneed hij zichzelf met een houw en het was zeer pijnlijk voor hem. Vervolgens openbaarde Allah aan hem, zeggende: “Jij haastte je om het uit te voeren voordat Wij jou vertelden wat voor gereedschap je moest gebruiken.” Hij zei: “O Heer, ik wilde het gehoorzamen van Uw bevel niet uitstellen.” 

Ibn al-Qayyim heeft gezegd: “De besnijdenis was één van de dingen waarmee Allah Ibraahiem, Zijn boezemvriend (al-Khaliel), mee testte. Hij verrichtte ze perfect zodat Allah hem de leider van de mensheid maakte. Het is overgeleverd dat hij de eerste was die besneden was, zoals hierboven vermeld is. Wat er vermeld is in as-Sah’ieh’ is dat Ibraahiem (vrede zij met hem) tachtig jaar oud was. Na hem bleven de boodschappers en hun volgelingen de besnijdenis toepassen, zelfs de Messias (Jezus (vrede zij met hem)). Hij was besneden en de christenen bevestigen dit en ontkennen dit niet, zoals zij ook bevestigen dat hem het vlees van het varken verboden was…” Toehfat al-Mawdoed, p. 158-159.  (Jezus (vrede zij met hem) heeft de besnijdenis ook nooit afgeschaft, maar hij heeft juist gezegd: “Meent niet dat ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. Want voorwaar, ik zeg: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet ÉÉN jota of ÉÉN titel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied.” (Matteüs 5:17-19))

Sheikh Ibn ‘Oethaymien (moge Allah hem genadig zijn) heeft gezegd: “De meest juiste mening is dat het verplicht is wanneer het een man betreft, en Soennah in het geval van een vrouw. Het verschil tussen hen is dat in het geval het een man betreft, het een belang dient welke te maken heeft met één van de condities voor het gebed, namelijk reinheid (tahaarah), omdat als de voorhuid blijft en als er urine uit de urinebuis komt, dan zal een bepaalde hoeveelheid zich daar ophopen en dit kan een branderig gevoel en een infectie veroorzaken telkens als de persoon zich beweegt, en telkens als de voorhuid samengedrukt wordt, kan er een druppel urine uit komen en aldus nadjaasah (onreinheid) veroorzaken. In het geval van vrouwen dient het een nuttig doel om de begeerte te verminderen. Dit is het zoeken van perfectie, niet het verwijderen van iets schadelijks.” Al-Sharh’ al-Moemti’, 1/133-134. 

Dit is de mening van Imaam Ah’med (moge Allah hem genadig zijn). Ibn Qoeddaamah zei in al-Moeghni (1/115): “Wat betreft de besnijdenis, het is verplicht voor de man en het is goed in het geval van een vrouw, maar het is niet verplicht voor hen.” (De besnijdenis van vrouwen is onder andere in Nederland verboden! Vele mensen zijn fel tegen de besnijdenis van vrouwen en beschuldigen de Islaam ervan dat het de verminking van vrouwen toestaat. Maar uit dit artikel zal blijken dat waar zij zo op tegen zijn, zelfs ook door de Islaam wordt afgekeurd en niet wordt voorgeschreven. Maar helaas zijn deze mensen zo vooringenomen dat zij niet verder kijken dan hun neus lang is en de waarheid niet onderzoeken of de Islaam de verminking van vrouwen daadwerkelijk toestaat of dat dit gedaan wordt uit onwetendheid).

Ibn al-Qayyim (moge Allah hem genadig zijn) zei: “Aboe’l-Barakaat zei in zijn boek al-Ghaayah: “Bij de besnijdenis van de man wordt de huid aan de top van de penis (de voorhuid) verwijderd; als hij slechts het grootste gedeelte verwijderd dan is dat toegestaan. Het is Moestah’ab om vrouwen te besnijden op voorwaarde dat het niet op een extreme manier gedaan wordt.” Het is overgeleverd dat ‘Oemar tegen een vrouw zei die vrouwen besneed: “Laat er wat van als je (een meisje) besnijdt.” Al-Khallaal zei in zijn Djaami’: “Wat wordt er weggesneden bij de besnijdenis: Moh’ammed ibn al-H’oesayn zei tegen mij dat al-Fadl ibn Ziyaad tegen hen zei: “Ah’med werd gevraagd hoeveel dient er weg gesneden te worden bij de besnijdenis? Hij zei: “totdat de eikel (de top van de penis) zichtbaar wordt.” 

Ibn al-Sabbaagh zei in al-Shaamil: “Wat verplicht is in het geval van een man, is het wegsnijden van de huid op de top van de penis totdat de volledige eikel zichtbaar wordt. In het geval van een vrouw betekent dit het wegsnijden van de huid dat lijkt op de kam van een haan boven aan de vagina, tussen de twee schaamlippen; als het weggesneden wordt dan dient de basis er van te blijven als een dadelpit.” 

An-Nawawi (moge Allah hem genadig zijn) zei: “De welbekende juiste mening is dat alles wat de eikel bedekt weggesneden dient te worden.” Al-Madjmoo’, 1/351.

Al-Djoewayni heeft gezegd: “De h’adieth toont aan dat er niet te veel verwijderd dient te worden (bij een vrouw), omdat hij zei: “Laat er iets uitsteken en ga niet naar het extreme in het snijden.” Toeh’fat al-Mawdoed, 190-192.

Het punt is dat wanneer het een man betreft, alle huid die de top van de penis bedekt weggesneden dient te worden, maar in het geval van vrouwen (niet verplicht) dient er slechts een klein gedeelte van de huid, dat lijkt op de kam van de haan, boven aan de vagina gesneden te worden. Men dient altijd naar de belangen van de vrouw te kijken: als de clitoris groot is, dan kan men er iets van afnemen, anders dient men er van af te blijven. De grootte van de clitoris verschilt van vrouw tot vrouw en er kan een verschil zijn tussen de vrouwen uit een heet klimaat en uit een koud klimaat. 

De wijsheid achter de besnijdenis van de man: hij kan niet rein van urine zijn tenzij hij besneden is, omdat druppels urine zich onder de voorhuid ophopen en hij kan niet zeker zijn dat zij er niet uitdruppelen en zijn kleding en lichaam onrein maken. ‘Abdoellaah ibn ‘Abbaas was zeer strikt betreffende de kwestie van besnijdenis. Imaam Ah’med zei: “Ibn ‘Abbaas was zeer strikt betreffende deze zaak, en het is verhaald dat er geen H’adj en geen gebed voor hem was, d.w.z. als een persoon niet besneden is dan zijn zijn H’adj en zijn gebeden niet geldig.” Al-Moeghni, 1/115. 

Met betrekking tot de wijsheid achter de besnijdenis van vrouwen, het is om hun begeerte te verminderen zodat het afneemt. 

Er is een h’adieth die wordt toegeschreven aan de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem), dat hij gezegd zou hebben: “De besnijdenis is een Soennah voor de man en een eer voor de vrouw.” Maar er is een discussie over de authenticiteit van deze h’adieth. Zie Silsilat al-Ah’adieth ad-Dha‘ifah van al-Albaani, nr. 1935.

Sheikh al-Islaam Ibn Taymiyyah (moge Allah hem genadig zijn) werd gevraagd of vrouwen nu wel of niet besneden dienden te worden. Hij antwoordde: “Alle lof is voor Allah. Ja, zij dienen besneden te worden, d.w.z. de top van het stukje huid dat lijkt op de kam van een haan dient gesneden te worden. De boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) heeft gezegd tegen de vrouw die besnijdenissen uitvoerde: “Laat er iets uitsteken en ga niet naar het extreme in het snijden. Dat maakt haar gezicht opgewekter en het stelt haar man meer tevreden.” Dat is omdat het doel van de besnijdenis van de man is om hem te reinigen van onreinheden die zich onder de voorhuid kunnen ophopen. Maar het doel van de besnijdenis van vrouwen is om hun begeerte te verminderen, want als een vrouw niet besneden is, zal haar begeerte sterker zijn. De woorden “O zoon van een onbesneden vrouw” worden gebruikt als een belediging, want de onbesneden vrouw heeft een sterkere begeerte. Immorele daden komen vaker voor bij de vrouwen van de Tataren en de Franken, (in 1991 hield het Nederlands Instituut voor Sociaal Seksuologisch Onderzoek een enquête waaruit bleek dat 15% van de mannen met een relatie zo nu en dan vreemdgaat. Slechts 9% van de vrouwen antwoordde destijds wel eens een slippertje te maken. Uit een onderzoek dat een bekende condoomfabrikant tien jaar later liet uitvoeren, blijkt dat dit beeld inmiddels moet worden bijgesteld. In 2002 bekende inmiddels 22% van de vrouwen wel eens vreemd te gaan. De mannen maakten het wederom iets bonter: 26% verkoos tijdens een duurzame relatie wel eens het bed van een ander. Uit deze cijfers blijkt het zeer immorele gedrag van o.a. Nederlanders. Maar de Islaam, die juist oproept tot zedelijkheid, moet bestreden worden. Zo zie je maar weer het schrijnende resultaat van o.a. democratie: hoe gekker de mensen in de regering, hoe gekker de regels en wetten) dan dat zij voorkomen onder de moslimvrouwen. Als de besnijdenis te ernstig is, dan zal de begeerte volledig verdwijnen, wat onprettig voor de man is; maar als de vrouw besneden wordt zonder naar het extreme te gaan, zal het gewenste doel bereikt worden en dat is de vermindering van begeerte. En Allah weet het best.” Madjmoo’ al-Fataawa, 21/114. 

Een niet-religieuze persoon vroeg zich af waarom (joden en) moslims de besnijdenis als verplicht beschouwen. Hij dacht dat een moslim elk mens zag als een perfecte creatie van Allah, dus waarom wordt dan God’s schepping veranderd? Hij zei: “Ik weet natuurlijk over de hygiënische redenen, maar ik hoop echt dat u een antwoord op mijn vraag kunt geven.” Sheikh Moh’ammed Saalih’ Al-Moenadjid antwoordde als volgt:

“Alle lof is voor Allah. Moslims gehoorzamen het bevel van Allah. Dit is de betekenis van Islaam, wat overgave/onderwerping aan Allah inhoudt en gehoorzaamheid tegenover Zijn bevel, of de wijsheid er achter nu duidelijk is bij hem of niet, want Degene Die het bevel uitvaardigt – Allah, de Verhevene – is de Schepper, de Alwijze, Die de mensheid schiep en weet wat goed is voor hen en wat niet goed is voor hen. Besnijdenis is één van de bepalingen van de Sharie’ah welke de moslims vrijwillig uitvoeren, in overgave aan en uit liefde voor Allah, en zij zoeken de beloning er voor bij Hem. Hij is overtuigd dat Allah niets beveelt tenzij er een wijsheid achter is en goed is voor Zijn dienaren, of de mensen het nu weten of niet. Aangezien uw vraag verwijst naar de gezondheidsvoordelen van de besnijdenis, zullen we, na het bekijken van de shar’i (religieuze) voordelen, uw vraag beantwoorden over de gezondheidsvoordelen, om ook het geloof van de gelovigen te versterken en zodat niet-moslims één aspect van de grootsheid van deze Sharie’ah (Islamitische wet) kunnen zien welke kwam om voordeel te brengen en om kwaad af te wenden. 

1 - de shar’i (religieuze) voordelen:

Besnijdenis is één van de bevelen betreffende het verfraaien opgelegd door Allah, wat Allah heeft voorgeschreven voor zijn dienaren om hen zowel uitwendig als inwendig (lichamelijk en spiritueel) mooi te maken. Het is de perfectie van de fitrah (natuurlijke aard van de mens) waarmee hij hen geschapen heeft en het is de perfectie van de h’aniefiyyah (het pure monotheïsme) van de religie van Ibraahiem (Araham) (vrede zij met hem). De oorsprong van de gewoonte betreffende de besnijdenis als de perfectie van h’aniefiyyah was toen Allah een verbond aanging met Ibraahiem en hem beloofde om hem een imaam (leider) van de mensheid te maken, en hem beloofde dat hij de vader zou zijn van vele mensen en dat profeten en koningen van zijn afstamming zouden komen en dat zijn nakomelingen talrijk zullen zijn. En Hij zei tegen hem dat er tussen hem en zijn nakomelingen het teken van het verbond zou zijn, wat was dat elke pasgeborene van het mannelijke geslacht onder hen besneden zou worden, en aldus had dit verbond zijn teken op hun lichamen. De besnijdenis is een teken dat men tot de religie van Ibraahiem is toegetreden, en dit is in overeenstemming met de interpretatie van het vers: “[Onze Shibghah (religie) is] de Shibghah (religie) van Allah (Islaam, het zuivere monotheïsme). En wie heeft er een betere Shibghah (religie) dan Allah? En wij zijn aanbidders van Hem.” Soerat al-Baqarah (2), aayah 138.- verwijzend naar de besnijdenis.

Voor de h’aniefs (pure monotheïsten, d.w.z. moslims) heeft de besnijdenis dezelfde status als het dopen voor de aanbidders van het kruis (d.w.z. de christenen). Zij reinigen hun kinderen – zoals zij zeggen – wanneer zij hen dopen in doopwater, en zij zeggen; nu is hij een christen geworden. Allah heeft voor de h’aniefs hun eigen ritueel voorgeschreven: de besnijdenis. Aldus heeft Allah de besnijdenis een symbool gemaakt voor diegenen die tot Hem en tot Zijn religie behoren, en die erkennen dat zij zich slechts aan Hem overgeven, zij aanbidden Hem alleen, zonder Hem een deelgenoot of partner toe te schrijven…

Kortom, de religie van Allah is h’aniefiyyah (het pure monotheïsme) wat het hart vult met kennis en liefde voor Hem en oprechtheid tegenover Hem. Dit markeert het lichaam met de eigenschappen van de fitrah, namelijk de besnijdenis, het verwijderen van het schaamhaar, het bijknippen van de snor, het knippen van de nagels, het verwijderen van het okselhaar, het spoelen van de mond, het spoelen van de neus, het gebruik van de siwaak (tandenborstel gemaakt van takjes van de arakboom) en het reinigen na het uitscheiden van urine of ontlasting. Aldus manifesteert de fitrah van Allah zich in de harten van de h’aniefs en op hun lichamen. Toehfat al-Mawdoed bi Ah’kaam al-Mawloed door Ibn al-Qayyim, p. 351.

De besnijdenis heeft ook gezondheidsvoordelen. Dr. Moh’ammed ‘Aliy al-Baar (lid van het Koninklijk College van Chirurgen in de UK en een consulterend geneesheer voor het Islamitisch Geneeskundig Departement van het Koning Fahd Centrum voor Medisch Onderzoek in de Koning ‘Abdoel-‘Aziez Universiteit in Djeddah) zegt in zijn boek al-Khitaan (Besnijdenis): “Besnijdenis van pasgeboren jongetjes (d.w.z. binnen hun eerste levensmaand) brengt een aantal gezondheidsvoordelen, waaronder: 

1- Bescherming tegen lokale infectie in de penis, wat kan optreden door de aanwezigheid van de voorhuid, wat een vernauwing van de voorhuid kan veroorzaken, wat kan leiden tot het vasthouden van urine of infecties van de eikel (de top) van de penis – wat besnijdenis noodzakelijk maakt om deze problemen te behandelen. In chronische gevallen kan het kind blootgesteld worden aan een aantal ziekten in de toekomst, waarvan de meest serieuze kanker in de penis is.

2- Infecties in het urinekanaal (urethra). Vele onderzoeken hebben aangetoond dat onbesneden jongens meer blootgesteld zijn aan infectie in het urinekanaal. Door sommige onderzoeken kwam naar voren dat het 39 keer vaker voorkwam bij onbesneden jongens. Uit andere onderzoeken bleek het bij hen tien keer vaker voor te komen. Andere onderzoeken tonen aan dat 95% van de kinderen die leden aan infecties van het urinekanaal, onbesneden waren, terwijl het aantal besneden kinderen niet hoger was dan 5%. 

Bij kinderen kan een infectie van het urinekanaal in sommige gevallen zeer ernstige gevolgen hebben. In het onderzoek door Wisewell bij 88 kinderen die leden aan een infectie van het urinekanaal, werd bij 36% van hen dezelfde bacterie ook in hun bloed aangetroffen. Drie van hen liepen een hersenvliesontsteking op, en twee leden aan een nierstoornis. Twee anderen overleden aan de gevolgen van het verspreiden van de micro-organismen door hun hele lichaam. 

3- Bescherming tegen kanker in de penis: de onderzoeken tonen aan dat kanker in de penis bijna niet voorkomt bij besneden mannen, terwijl het aantal onder de onbesneden mannen niet onbeduidend is. In de VS is het percentage van peniskanker onder besneden mannen nul, terwijl onder de onbesneden mannen het percentage ligt op zo’n 2.2 op elke honderdduizend onbesneden mannen. Aangezien de meeste mannen van de VS besneden zijn (vaak niet om religieuze redenen maar alleen vanwege gezondheidsvoordelen), ligt het aantal gevallen van deze vorm van kanker tussen de 750 en 1000 per jaar. Als de bevolking niet besneden zou zijn, zou het aantal gevallen waarschijnlijk de 3000 bereiken. In landen waar jongens niet besneden worden, zoals in China, Uganda en Puerto Rico, vertegenwoordigt peniskanker tussen de 12-22 % van alle vormen kanker die bij mannen gevonden worden; dit is een zeer hoog percentage. 

4- Seksueel Overdraagbare Aandoeningen (SOA’s). Onderzoekers hebben ontdekt dat de SOA’s, die via seksueel contact worden overgedragen (normaal gesproken door ontucht/overspel en homoseksualiteit), zich meer verspreiden onder degenen die niet besneden zijn, vooral herpes, weke sjanker, syfilis, candida, gonorroe (of druiper) (Bij baby's die tijdens de geboorte besmet zijn geraakt met de gonorroe bacterie, zijn voornamelijk de ogen geïnfecteerd. Er ontstaat dan een bindvliesontsteking die tot blindheid kan leiden) en genitale wratten. 

Er zijn talrijke moderne onderzoeken die bevestigen dat de besnijdenis de mogelijkheid op het oplopen van AIDS vermindert. Maar dit sluit de mogelijkheid dat een besneden man AIDS oploopt als hij geslachtsgemeenschap heeft met een partner die AIDS heeft niet uit. Besnijdenis is er geen bescherming tegen en er is niet echt een manier om jezelf te beschermen tegen de vele seksueel overdraagbare aandoeningen, behalve het vermijden van ontucht/overspel, vrij seksueel verkeer, homoseksualiteit en andere weerzinwekkende praktijken. (Hierdoor zien we o.a. de wijsheid van de Islamitische Sharie’ah met betrekking tot het verbieden van ontucht/overspel en homoseksualiteit.)

5- Bescherming van vrouwen tegen baarmoederhalskanker. Onderzoekers hebben ontdekt dat de vrouwen van besneden mannen minder risico lopen op het krijgen van baarmoederhalskanker dan de vrouwen van onbesneden mannen. Referentie: Professor Wisewell, gepubliceerd in het “American Family Doctor Magazine”, uitgave nr. 41, 1991 n.C.

Bekeerde moslims.

Vaak vormt de besnijdenis een hindernis voor degenen die zich tot de Islaam willen bekeren, vooral als zij pas op latere leeftijd de waarheid van de Islaam ontdekken. De hierboven vermelde voordelen zullen deze hindernis waarschijnlijk grotendeels verwijderen. Maar in werkelijkheid is deze kwestie eenvoudiger dan velen denken. Men dient zich er van bewust te zijn dat de besnijdenis verplicht is voor de moslimman als hij daartoe in staat is. Maar als hij daar niet toe in staat is, ofwel door angst voor letsel of als een gerenommeerde arts hem verteld heeft dat hij zal leiden aan hevige bloedingen of als de besnijdenis gezondheidsrisico’s met zich mee brengt, dan vervalt de verplichting op de besnijdenis en hij begaat geen zonde door het niet te doen. 

Het is onder geen enkele omstandigheid toegestaan dat de besnijdenis een belemmering vormt voor het omarmen van de Islaam. De geldigheid van iemands bekering tot de Islaam is niet afhankelijk van de verrichting van de besnijdenis en zijn acceptatie van de Islaam is geldig ook al laat hij zichzelf niet besnijden. 

Dus als een persoon zich op volwassen leeftijd tot de Islaam bekeert en zich niet laat besnijden, dan is daar niets mis mee. Zijn gebed is gewoon geldig en kan zelfs Imaam in het gebed zijn. Fataawa al-Ladjnah al-Daa-imah, 5/117.

Het beste is dat de besnijdenis plaatsvindt wanneer het kind nog klein is, omdat dit het kind de minste last bezorgt en zodat het kind in een perfecte vorm opgroeit. 

An-Nawawi heeft gezegd: “Het is Moestah’ab voor de verzorger van het kind om hem te besnijden wanneer het klein is, omdat dit beter (gemakkelijker) voor hem is.” Al-Madjmoo’, 1/351.

Al-Bayhaqi (8/324) verhaalde dat Djaabir gezegd heeft: “De boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) deed ‘Aqieqah voor al-H’asan en al-H’oesayn, en hij besneed hen toen zij zeven dagen oud waren.” De isnaad van deze h’adieth is echter dha’ief (zwak). Zie Irwaa-e al-Ghaliel, 4/383. 

Imaam Ah’med werd gevraagd over de tijd van besnijdenis, en hij zei: “Wij hebben hier niets over gehoord.” Ibn al-Moendzir heeft gezegd: “Er is geen overlevering waar men naar kan verwijzen betreffende de tijd van besnijdenis, en er is geen Soennah die men hierin kan volgen.” 

Met betrekking tot de tijd wanneer het verplicht wordt: sommige geleerden zijn van mening dat het niet verplicht is tot na de pubertijd, omdat de verplichtingen van de Sharie’ah niet verplicht zijn voordat men de pubertijd bereikt.

An-Nawawi heeft gezegd: “Onze metgezellen zeiden: “De tijd wanneer de besnijdenis verplicht wordt is na de pubertijd.” Al-Madjmoo’, 1/351.  Ibn al-Qayyim gaf de voorkeur aan de mening dat het verplicht was voor de pubertijd, zodat het kind de pubertijd bereikt in besneden toestand, maar de verplichting hier rust bij de opvoeder en niet bij het kind. Bovendien beval de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) vaders om hun kinderen te laten bidden als zij tien jaar zijn en hen een beledigende tik te geven als zij niet bidden wanneer zij de leeftijd van tien hebben bereikt. 

Sheikh al-Islaam Ibn Taymiyyah heeft gezegd: “Met betrekking tot de besnijdenis, hij kan besneden worden wanneer hij wil, maar als hij de leeftijd van de pubertijd nadert, dan moet hij besneden worden zoals de Arabieren dat deden, om er voor te zorgen dat hij de pubertijd niet bereikt wanneer hij onbesneden is.” Al-Fataawa al-Koebra, 1/275.

Men kan dus het moment van de besnijdenis zelf bepalen, maar men dient altijd de belangen van het kind voor ogen te houden. 

Hiermee zijn we aan het einde gekomen van deze serie over de Fitrah. Alle lof is voor Allah en tot Hem keren we terug.