Pas bekeerd tot de Islaam en wil haar hond houden
Ik weet dat het h'araam is om een hond thuis te houden, maar ik heb een hond sinds elf jaar, en vervolgens ben ik tot de Islaam bekeerd. De hond was bij mij voor mijn bekering tot de Islaam. Zullen mijn gebeden geaccepteerd worden? En als de hond sterft zal ik nooit meer een andere nemen, want ik weet nu dat een hond h'araam is.
Alle lof is voor Allah.
Allereerst:
Wat geweten dient te worden is dat de Islaam overgave en onderwerping aan het gebod van Allah en gehoorzaamheid aan Zijn wetten en de erkenning van Zijn wijsheid betekend. Omdat de kern van de Islaam de totale gehoorzaamheid en onderworpenheid aan de Almachtige Allah betekent. Hoe meer een persoon zich toewijdt aan Allah des te meer hij in rang bij Allah verhoogd wordt.
Beste vraagster: waar het om draait in de Islaam is het houden van Allah, Zijn profeten en gezanten zoals Allah (de Verhevene) zegt: "Zeg (O Mohammad): Als jullie van Allah houden, volg mij dan: Allah zal van jullie houden en jullie zonden vergeven. En Allah is Vergevensgezind, Meest Barmhartig." Soerat aal-"Imraan (3) aayah 31.
Het hart is levendig wanneer er liefde voor Allah hierin is, het gaat op zoek naar de tevredenheid van Allah en Zijn welbehagen. Dit is het verschil tussen een moslim en een niet-moslim, omdat de zuivere moslim zich onderwerpt aan het gebod van Allah en Zijn wet uit respect en eer aan Hem. Wat betreft de niet-moslim: hij denkt dat "het dienaarschap aan God" betekent gedwongen te zijn de goddelijke wetten te volgen, zonder doel en zonder betekenis terwijl Allah (de Verhevene) zegt: "Er is geen dwang in de godsdienst: waarlijk, de waarheid onderscheidt zich duidelijk van valsheid." Soerat al-Baqarah (2) aayah 256.
Ten tweede:
Als de moslim weet dat de liefde voor Allah voorrang krijgt boven de liefde voor andere zaken, en dat de gehoorzaamheid aan Allah voorrang heeft aan de gehoorzaamheid van de eigen ego, en dat de werkelijke liefde voor Allah gehoorzaamheid aan Hem betekent, wordt het voor hem gemakkelijk zijn eigen verlangens terzijde te leggen en alle andere wereldse zaken wanneer hierin het welbehagen van Allah zit. Het wordt voor hem dan gemakkelijk om zijn ziel en bezit omwille van Allah op te offeren. Kortom: zolang deze opoffering geliefd is bij Allah. Allah (de Verhevene) zegt: "Voorwaar, Allah heeft van de gelovigen hun levens en bezittingen gekocht omdat er voor hen het Paradijs is. Zij strijden op de Weg van Allah, zodat zij doden of gedood worden als een belofte waar Hij Zich aan heeft verbonden, een Waarheid (die staat vermeld) in de Tawraat, en de lndjiel en de Qor-aan. En wie is zijn belofte meer trouw dan Allah? Verheugt jullie daarom over jullie koop die jullie met Hem hebben gestoten. En dat is de geweldige overwinning." Soerat at-Tawbah (9) aayah 111.
Ten derde:
Het houden van een hond zonder de noodzaak en voordeel hiervan is niet toegestaan voor een moslim. Het vermindert zijn beloning, alhoewel het niet helemaal zijn beloning verloren laat gaan. Zijn gebeden zijn hierdoor ook niet afgewezen, of andere goede werken. Maar de beloning voor zijn daden nemen drastisch af door het houden van een hond zonder noodzaak hiervoor.
Abu Hoerayrah (moge Allah tevreden over hem zijn) hem zei: "De boodschapper van Allah (Allah's vrede en zegen zij met hem) hem: "De beloning van wie een hond houdt wordt iedere dag met een qiraat verminderd, behalve een waakhond voor de gewassen en voor het vee." Overgeleverd door al-Boekhaarie (3324) en Moeslim (1575).
Conclusie:
Die duur van het houden van een hond (sinds elf jaar) is geen excuus om hem te houden, met het verbod van de profeet (Allah's vrede en zegen zij met hem) hierover, en zijn waarschuwing van de daling van de beloning van de dienaar als gevolg van het houden van een hond. Alhoewel dit (het houden van een hond) niet het gebed ongeldig maakt. Aan de voorgaande periode: als u niet wist dat het verboden was een hond te houden ( na uw bekering) dan treft u geen blaam in deze periode en worden de daden ook niet minder vanwege de hond.
En Allah weet het beste.
Bron: Sheikh Mohammed Saalih al-Moenaddjid (moge Allah hem behouden).
