In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle
Het vroege leven
Op 19 mei 1925 werd Malcolm X geboren in Omaha, Nebraska. Zijn ouders waren dominee Earl Little en Louise Little. Dominee Little geloofde in het bepalen van je eigen richting en vocht voor de eenheid van de zwarte gemeenschap. Malcolm X groeide op in deze omgeving waarin etnisch bewustzijn en waardigheid een grote rol speelden. De familie Little werd constant lastig gevallen door blanke racisten die probeerden zwarten, zoals Dominee Little, tegen te houden om te prediken voor de eenheid van de zwarte gemeenschap.
Als we kijken naar de omstandigheden waarin Malcolm X opgroeide, kunnen we opmaken dat zijn toewijding aan de zwarte gemeenschap daaruit is voortgekomen. Als jong kind zag hij hoe zijn familie werd onderdrukt, onder vuur werd genomen, bedreigd werd met de dood en hoe hun huis in brand werd gestoken. Dit alles leidde uiteindelijk tot de dood van zijn vader die werd vermoord door blanke racisten toen Malcolm X 6 jaar oud was.
Malcolm X verliet zijn school op vijftien jarige leeftijd. Hij leerde het leven op straat kennen en kwam in aanraking met het criminele circuit. Op twintigjarige leeftijd werd hij veroordeeld wegens inbraak en kreeg een straf opgelegd van zeven jaar. Tijdens deze gevangenschap probeerde hij zichzelf te ontwikkelen, wat hem goed lukte. Hij leerde een lid van de Nation of Islam kennen, die hem introduceerde tot de leringen van de Nation of Islam.
Malcolm X besloot zich aan te sluiten en vergaarde zoveel mogelijk kennis over de leer van Elijah Mohammed (de leider van de sekte). Malcolm X werd in 1952 vrijgelaten als een ander mens.
Nation of Islam
Na zijn vrijlating ging Malcolm X naar Detroit en voegde zich bij de Nation of Islam en deed mee aan de dagelijkse activiteiten van de sekte. Hij kreeg directe instructies van Elijah Mohammed. Door zijn toewijding groeide de organisatie enorm en kreeg het bekendheid over het gehele land. Zelf werd Malcolm X internationaal bekend. Hij werd door verschillende bekende tv-programma´s en tijdschriften geïnterviewd. Hij gaf lezingen aan verschillende universiteiten door heel Amerika.
De kracht lag in zijn woorden die de rechten en plichten van de zwarten zo levendig beschreef en die de blanken zo heftig aanviel. Ondanks dat Malcolm X vaak predikte over het onrecht dat de zwarten in Amerika werd aangedaan, accepteerde hij echter geen hulp van de blanken. De racistische ideeën van de Nation of Islam weerhielden hem hiervan. Twaalf jaar lang predikte hij dat de blanke man, de duivel was en dat Elijah Mohammed de boodschapper van God was. Helaas hebben veel mensen dat beeld van Malcolm X en concentreren ze zich meestal op dit deel van zijn leven.
Daarentegen zou de gigantische verandering welke hij zou ondergaan een hele andere belangrijke boodschap brengen.
De verandering naar de werkelijke Islam
Door de toenemende jaloezie binnen de Nation of Islam en de onthullingen over het onaanvaardbare seksuele gedrag van Elijah Mohammed, verliet Malcolm X de Nation of Islam op 12 maart 1964. Over de voorgaande periode zei hij het volgende: “Het was alsof ik een man was die sliep onder de controle van iemand anders. Hetgeen ik nu denk en zeg, is mijn eigen mening. Vroeger was het volgens en namens iemand anders, maar nu denk ik wat ik zelf vind.”
Hij deelde toen mede dat hij een nieuwe moskee zou opzetten. Deze werd in New York gestationeerd en men zou daar de zuivere leer van de Islam, volgens de Koran en Soennah, onderwijzen.
Malcolm X was 38 jaar oud toen hij de Elijah Mohammed Nation of Islam verliet. Terwijl hij terugdacht aan gebeurtenissen die waren voorgevallen voor zijn vertrek bij de Nation of Islam zei hij:
“Op een aantal van de colleges of universiteiten, was het gewoon dat er tijdens de informele bijeenkomsten, nadat ik had gesproken, in het algemeen licht getinte mensen naar mij toe kwamen en zich introduceerden als Arabieren of uit het Midden Oosten of Noord Afrikaanse afkomstige Moslims. Ze waren op bezoek, studeerden of leefden in Amerika. Ze zeiden dat ondanks mijn uitspraken over blanken, ze het gevoel hadden dat ik toch oprecht was in mijn Moslim zijn. Ze zeiden dat ze het idee hadden, dat zodra ik werd geïntroduceerd tot de ware islam, ik deze zou begrijpen en accepteren. Als trouwe aanhanger van Elijah Mohammed, verwierp ik deze suggesties meteen.
Na een aantal van deze ontmoetingen begon ik toch na te denken over wat er gezegd was. Ik dacht dan ook: “Waarom zou iemand, als hij oprecht is in zijn opvattingen, weigeren zijn religie verder te verkennen?”
Deze Moslims die ik had ontmoet, verzochten mij om Dr. Mahmoud Youssef Shawarbi te ontmoeten en te spreken. Op een dag werden Dr. Shawarbi en ik geïntroduceerd door een journalist. Hij was erg hartelijk. Hij vertelde mij dat hij me had gevolgd in het nieuws. Ik zei daarentegen dat ik over hem had gehoord en we bleven voor ongeveer 15 à 20 minuten aan de praat. Allebei hadden we een afspraak en voordat we afscheid namen zei hij iets waarvan de logica mij altijd zou bijblijven. Hij zei: “Geen persoon gelooft echt totdat hij wenst voor zijn broeder wat hij voor zichzelf wenst.”
De invloed van de Hajj (pelgrimtocht naar Mekka)
Nadat hij de Nation of Islam had verlaten, begon hij de Islam te praktiseren, zoals dat in de Koran was aangegeven. Daarom wilde hij naar Mekka om de pelgrimtocht te verrichten, één van de vijf zuilen van Islam. Terwijl hij de Hajj verrichtte, in het eerste huis dat werd gebouwd voor de aanbidding van de enige God, zag Malcolm X waarvan hij alleen had durven dromen.
Hij zag de gelijkheid van de mens. Alle gelovigen, ongeacht hun kleur of sociale status stonden zij aan zij, als broeders, in aanbidding tot de enige God, Allah (de Verhevene). Hij zei over de Hajj: “De pelgrimtocht naar Mekka, bekend als de Hajj, is een religieuze verplichting die elke ware Moslim dient te vervullen, als men in staat is, eens in zijn of haar leven.
In de heilige Koran staat: “En Allah heeft voor de mensen de bedevaart verplicht gesteld, (voor hen) die in staat zijn daarheen op weg te gaan.”(3:97)
En Allah (de Verhevene) heeft gezegd: “En verkondig onder de mensen de Hajj, zij zullen te voet naar jou komen of op magere kamelen, van elke vergelegen plek.”(22:"27)
Verder zegt Malcolm X: "Alle duizenden aanwezigen op het vliegveld, op weg naar Jeddah, waren gekleed in dezelfde kleding. Je zou een koning of boer kunnen zijn en niemand die het verschil zal zien. Sommige hooggeplaatste mensen, die mij op onopvallende wijze werden kenbaar gemaakt, hadden hetzelfde aan als ik. Allen in dezelfde kleding begonnen we afwisselend te roepen: "Labbayka Allahoema Labbayka (O Allah ik kom Uw oproep na)." In het volgeladen vliegtuig zaten blanke, zwarte, bruine, rode en gele mensen. Blauwe ogen en blond haar en ik met mijn rode kroeshaar. Allen tezamen als broeders. Allen in aanbidding tot dezelfde God, allen die gelijkwaardig werden behandeld.”
Nadat hij dit had ervaren en begreep wat de leer van de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) inhield, zag Malcolm X dat de problemen van de mens meestal het resultaat zijn van de verloochening van de geboden van Allah (de Verhevene). Hij zag ook in dat de mens in vrede zou kunnen samen leven, als men inzag dat de beste onder de mensen, diegene zijn die oprecht zijn in hun aanbidding tot Allah, en niet de status, kleur of achtergrond. Dat zijn degene die hun verplichtingen tegenover Allah (de Verhevene) vervullen en daardoor ook hun verplichtingen vervullen tegenover hun broeders en zusters in de Islam ongeacht hun huidskleur of achtergrond. Dit is waar de Islam echt voor staat, en dit was wat Malcolm X dan ook ervoer in Mekka, iets wat zijn ogen opende en waardoor zijn kijk op de wereld voorgoed veranderde. Elhamdulillah.
Door al deze ervaringen begreep hij dat hij een nieuwe kans had gekregen het op de juiste manier te doen. Hij veranderde zijn naam tot El Hajj Malik El Shabazz, en concentreerde zich nu volledig op de leer van de zuivere Islam.
Voor het eerst in zijn leven was hij niet “zwart” maar een onderdeel van een broederschap die bestond uit mensen met verschillende etnische achtergronden. Hij zei: “Mensen van alle rassen en huidskleuren uit de hele wereld kwamen bijeen als één eenheid. We waren allemaal gelijk vanwege ons geloof in één God, Allah (de Verhevene). Het "wit zijn” verwijderde hierdoor uit onze gedachte, gedrag en houding. En nog nooit had ik zo een prachtig aangezicht gezien, noch was ik getuige geweest van zo een situatie en noch had ik zo een atmosfeer geproefd."
Hij begon een andere boodschap over te dragen, het tegenovergestelde van hetgeen hij predikte tijdens zijn verbondenheid met de Nation of Islam. Hij zei: “U vraagt mij nu, heeft u niet gezegd dat u nú wel blanke mensen als broeders beschouwt?” Mijn antwoord daarop: “Datgene dat ik in de moslimwereld heb gezien, gevoeld en naar huis geschreven heeft mijn gedachten gang verbreed. In wat ik schreef, heb ik de ware broederlijke liefde gedeeld met vele licht getinte moslims, die niet omkeken naar het ras of kleur van een andere moslim.”
Vervolgens zei hij ook: “In het verleden heb ik inderdaad radicale aantijging gedaan tegen alle blanke rassen. Ik zal daar nooit meer schuldig aan zijn, want ik weet nu dat sommige blanken echt oprecht zijn, en werkelijk in staat zijn om broederlijk te zijn tegenover de zwarte man. De ware Islam heeft mij laten zien dat een bevooroordeelde beschuldiging tegen alle blanken net zo verkeerd is als de blanke een bevooroordeelde beschuldiging heeft tegenover alle zwarten."
Tevens zei hij: “Ik vertelde de mensen in de straten van Harlem, dat alleen als de mensheid zich overgeeft aan de enige God, die iedereen heeft geschapen, dat alleen dan de mens de "vrede” zal naderen, waarover zoveel wordt gesproken maar zo weinig van is bereikt.”
In juni 1964 zette hij de Organisatie van Afro-American Unity op en maakte een tour door de nieuwe onafhankelijke Afrikaanse staten. Ook had hij een ander idee over het nieuwe Amerika: hij riep zowel zwart als blank op tot de ware religie van de mensheid, namelijk de Islam. Hij realiseerde zich dat Islam het antwoord was op individuele en nationale problemen, zoals racisme. En misschien wel de enige hoop voor Amerika. Hij zei dan ook: “Amerika zou de Islam moeten begrijpen omdat dit de enige religie is die het racisme uit de samenleving kan verwijderen.”
Het einde naderend
Hij wist heel goed dat hij het doelwit was van vele groeperingen. Ondanks dat, was hij niet bang om datgene te zeggen waarvoor hij stond. Hij zei hierover: “Ik weet dat gemeenschappen vaak die mensen hebben gedood die juist hielpen die gemeenschap te veranderen. Als ik kan sterven terwijl ik enig licht heb gebracht, of dat ik waardevolle informatie heb doorgegeven dat heeft geholpen het gezwel van racisme, dat aanwezig is in de Amerikaanse samenleving, te vernietigen, dan is alle eer aan Allah (de Verhevene). Alleen de fouten zijn aan mij."
Ondanks het feit dat hij het doelwit zou zijn van een aanslag, accepteerde hij dit zonder politie bescherming aan te vragen. Terwijl hij bezig was om een lezing te geven werd hij vermoord op 12 februari 1965. Hij was 39 jaar oud, 3 maanden voor zijn 40ste jaar, de leeftijd van volwassenheid volgens de Islam. Men had verschillende theorieën over wie er achter deze aanslag zat. Meer dan één organisatie had hier uiteindelijk baat bij, maar misschien zullen we wel nooit te weten komen wie er nou daadwerkelijk de moordenaar was van El Hajj Malik, of enig andere nationale leider die in de zestiger jaren werd vermoord. Allah is Getuige over alle zaken, en niemand zal onrecht aangedaan worden of zijn straf ontlopen.
Ondanks deze lange reis, leidde het uiteindelijk naar de waarheid, namelijk die van de Islam. Ook al leefde hij nog een korte tijd na zijn getuigenis als een ware moslim, hij heeft toch een grote verandering teweeggebracht en mensen de ogen geopend. Het is Allah (de Verhevene) die de mensen leidt en hen als een voorbeeld maakt voor anderen. Insha-Allah. Eén van zijn laatste boodschappen was simpel en duidelijk: “Ik ben geen racist in welke vorm dan ook. Ik geloof in geen enkele vorm van racisme. Ik geloof niet in discriminatie of segregatie hoe deze ook wordt uitgevoerd. Ik geloof in Islam."