Bibliotheek

Eén van de brandende onderwerpen dezer dagen in Canada en in alle westerse landen is die van abortus. In de afwezigheid van een specifieke wet op abortus, zijn de provinciale overheden, in feite in het donker aan het tasten. Een rechtbank in Ontario stond een vrouw toe om abortus te plegen. Het interessante is, alhoewel, dat onderweg uit de rechtbank, zij bekend maakte dat ze al abortus gepleegd had maar hier spijt van had gekregen, simpelweg omdat ze terug is gekeerd naar haar vriend. Daarom steunt ze de pro-abortus campagne in Canada niet meer. Deze verklaring was aangeroepen door zogenoemde pro-lifers in Noord Amerika.  

Een andere vrouw van Quebec, genaamd Chantal Daigle, vroeg de rechtbank daar om haar toestemming te geven om abortus te plegen op haar 21 weken zwangerschap. De rechtbank belette haar hiervan. De vrouw echter, hield vol en trotseerde het oordeel van de rechtbank. Ze pleegde toch abortus. Niet alleen dit maar ze nam haar toevlucht tot het hoger gerechtshof om het besluit te veranderen. Het hoger gerechtshof gaf haar goedkeuring en trok het preventiebesluit in.  

In het licht hierboven, kan hier gevraagd worden: Wat is de houding van de islam ten opzichte van de kwestie van abortus? Is het waar dat vrouwen volledige zeggenschap over hun lichamen hebben en abortus kunnen plegen wanneer zij maar wensen? Of stemt de islam in met degenen die zeggen: “Nee, de foetus is een mens en heeft volledige mensenrechten?” Het heeft het recht om te leven en beschermd te worden. Dus is het een misdaad om abortus te plegen? Hoe kijkt de islam tegen deze kwestie aan?  

Eigenlijk beschouwt de islam het leven als een heilig gift van God de Almachtige. Het is niemand toegestaan om het leven van iemand anders te nemen of te stoppen behalve op een manier van rechtvaardiging of volgens de islamitische wetgeving. Aldus zegt de heilige Qor-aan: 

“Zeg: "Komt, ik zal u verkondigen, wat uw Heer heeft verboden;" n.l. dat gij iets met Hem vereenzelvigt en dat gij uw ouders niet goed behandelt en dat gij uw kinderen uit armoede doodt. - Wij zijn het, Die voor u en voor hen zorgen - en dat gij onbetamelijke daden hetzij openlijk of in het geheim begaat en dat gij een ziel ten onrechte doodt die God heilig heeft verklaard. Dit is, hetgeen Hij u heeft bevolen, opdat gij moogt begrijpen.”(Hoofdstuk 6, vers 151) 

In een ander vers zegt de heilige Qor-aan: “En doodt uw kinderen niet uit vrees voor armoede. Wij zijn het die in hun behoeften en in de uwe voorzien. Voorwaar, hen te doden is een grote zonde. “ (Hoofdstuk 17, vers 31) 

Wat dienen wij te begrijpen uit deze twee verzen? Ten eerste is het een ernstige zonde om het leven van kinderen te nemen uit angst voor armoede zoals het de gewoonte was gedurende die periode. Noch is het toegestaan om dit om enig ander reden te doen tenzij er een grote kwaad veroorzaakt wordt door de aanwezigheid van de foetus die de dood van de moeder kan veroorzaken.  

Maar is de foetus een mens? Is het een onderdeel van het lichaam van de vrouw en is zij vrij om te doen wat zij ermee wenst te doen? Dit is de logica van de moderne materialistische wijze van leven. De islam heeft iets anders te bieden. Het is compleet anders dan alle andere concepten of religies. Hier volgen een aantal details. Als een veelomvattende en unieke manier van leven, is de islam het helemaal niet eens met degenen die zeggen dat een vrouw volledige zeggenschap over haar lichaam heeft. Dit betekent echter niet dat de islam vrouwen onder het juk brengt en onder de macht van mannen plaatst. De islam beschouwt onze lichamen als een toevertrouwen, die we in stand dienen te houden en te onderhouden. Het bevestigt tevens dat de foetus de schepping is van de Almachtige God. Niemand, zelfs niet de moeder, heeft het recht om er van af te komen tenzij haar aanwezigheid het leven van de moeder bedreigt. Want in dat geval staat de islam abortus, alleen binnen deze grenzen, toe.  

In feite moedigt de islam voortplanting aan wanneer noodzakelijk is. Maar het laat de deuren open voor geboortebeperking. Aldus is ons verteld door een aantal metgezellen van de Profeet, vrede zij met hem, dat zij een methode gebruikten van geboortebeperking tijdens de periode van openbaring. De Profeet wist hiervan maar hij vroeg ze nooit hiermee te stoppen. We dienen hier te bevestigen dat het fundamenteel is in de islam om te geloven dat het hebben van kinderen niet door ouders wordt besloten maar dat het een deel is van Gods’ wil en enig handeling. Het enige wat mensen kunnen doen is hun menselijke middelen te proberen en het besluit aan God over te laten.  

De houding van de islam kan beter begrepen worden als we een beetje uitweiden over de kwestie van seks. Hoe kijkt de islam naar seks tussen mannen en vrouwen? Staat het vrije seks toe zolang beide volwassen partners hiermee overeenstemmen, zoals tegenwoordig het geval is bij de meeste niet-moslim naties, zo hevig zelfs dat het woord ‘overspel’ van hun woordenboek is geschrapt? Of beschouwt de islam seks als een smerige zonde die niet past bij de mannen van God? 

Geen van deze uitersten wordt in de islam geaccepteerd. Deze laatste religie van God staat geen seks vóór of buiten het huwelijk toe. Het honoreert seks in een huwelijk en verhoogt het naar een verheven standaard. Wanneer een moslim trouwt verkrijgt hij de helft van zijn geloof dankzij dit contract. Dus is seks in de islam helemaal geen smerige zonde, zolang dit binnen het huwelijk plaatsvindt. Niet alleen dit maar een moslim wordt zelfs beloond wanneer hij dit verlangen bevredigt. In een traditie zei de profeet Mohammed, vrede zij met hem: “Gemeenschap hebben met je vrouw is liefdadigheid.” Na dit gehoord te hebben vroeg de metgezel: “O Boodschapper van Allah. Is het mogelijk dat een ieder van ons beloond zal worden wanneer hij zijn seksuele verlangens bevredigt?” Hij zei: “Ja inderdaad.” Derhalve concludeerde de Boodschapper van Allah: “Wanneer hij het wettelijk bevredigd zal hij ervoor beloont worden.”(Overgeleverd door Moesliem). 

Aldus ziet de islam seks niet als een eind op zich, maar als een middel naar een eind. Het einde van seks is volgens de islam het hebben van kinderen. Dus is het niet toegestaan in de islam dat een vrouw abortus kan plegen simpelweg omdat zij dat wenst, onder het mom van het behouden van haar schoonheid en het ontwijken van verantwoordelijkheid. Dit wordt beschouwd als zelfzuchtigheid. Zou een zwangere vrouw abortus moeten plegen zonder een gerechtvaardigde reden zoals de verwachting van risico op het leven van de moeder, dan staat deze handeling gelijk met moord volgens de islam.

Islam is de religie van sterke familierelaties. Als een huwelijk eenmaal volbracht is, dan mogen de beide partners met niemand anders seks hebben. Niet alleen dit maar de islam heeft een zware straf opgelegd op degenen dat overspel plegen, zelfs vóór het huwelijk. Aldus probeert de maatschappelijke islam een reine en kuise maatschappij tot stand te brengen waar vrouwen en mannen bescheiden zijn. Het is een maatschappij dat de krankzinnigheid van seks niet verheft, noch exploiteert het de lichamen van vrouwen onder de valse bewering van vrijheid. Het is een reine maatschappij dat immuun is van alle slechtheden die van seks resulteren. Het is dus vrij van aids, herpes, en andere kwaden en epidemieën die heersend zijn geworden in moderne vrije seks maatschappijen. Als de mensheid veilig wil zijn van alle ziektes van de moderne beschaving, dient het de wetten van de islam te volgen in seksrelaties. Wij kunnen gerust zeggen dat de houding van de islam tegenover seks middelbaar is en de beste houding. Zullen de mensen dit begrijpen en het pad der vreugde volgen, islam?