Bibliotheek

Wat is het belang van Djihad in de Islam?

Allah Soebhaanahoe wa Ta’ala (Geprezen en Verheven is Hij zegt in de Qor-aan: “O gij die gelooft, zal ik u inlichten over een handel die u zal redden van een pijnlijke straf? Dat gij in Allah en Zijn boodschapper gelooft en voor de zaak van Allah met uw bezit en uw persoon strijdt. Dat is beter voor u als gij het weet” [Soerah Assaff vers 10-11]. Wat betekenen bovenstaande verzen? Dat men niet kan hopen om gered te worden van de straf van het hellevuur in het Hiernamaals, als men geen Djihad fi sabielie llaah maakt.

Het fundament van het bouwwerk van de Islam bestaat uit de verbale getuigenis over Allah’s eenheid en Mohammad’s (Allah’s vrede en zegen zij met hem) profeetschap. Op dit fundament zijn de 4 pilaren gebouwd, welke bekend zijn tot een ieder van ons, namelijk Salat, Zakat, Sawm en Hadjj. Merk alstublieft op dat Imaan (of geloof) bestaat uit twee pilaren: een onwankelbare innerlijke overtuiging in de leringen van Profeet Mohammad (Allah’s vrede en zegen zij met hem) en het streven voor de weg van Allah. Dit is in de Qor-aan als volgt beschreven: “Voorwaar, de gelovigen zijn slechts degenen die in Allah en zijn Boodschapper geloven, die vervolgens niet twijfelen en die met hun bezittingen en hun levens strijden op de Weg van Allah. Zij zijn de waarachtigen” [Soerah Al Hoedjoerat vers 15].

Dus niemand kan een Moe-e-min (gelovige) zijn zonder Djihad voor de zaak van Allah te maken. Het woord Djihad is niet synoniem met “Heilige Oorlog”, zoals de Westerse media of bepaalde Islamitische groeperingen ons willen doen geloven. Het woord Djihad is afgeleid van het woord Joehd, wat streven betekent. Ieder levend organisme, of het nu een bacterie, plant, dier of mens is maakt Djihad om te kunnen overleven, omdat er in dit leven competitie is. We noemen dit Djihad lil Hadjaa.

Ieder persoon die zelfrespect heeft maakt Djihad voor zichzelf. Hij of zij streeft voor rechtvaardigheid, tegen onderdrukking, tegen uitbuiting en noem maar op. Een voorbeeld hiervan is Djihadoen lil H’oerrieyya (het streven naar vrijheid) en dit type Djihad kan zelf gaan naar Djihadoe l-Qitaal: oorlog voor onafhankelijkheid.

De bovenstaande types van Djihad worden dus door zowel Moslims als niet moslims gedaan. Het verschil is dat wanneer een moslim bovenstaande Djihad’s uitvoert, waarbij hij geen verboden middelen gebruikt, dwz hij houdt zich aan de wetten van de Shari’ah, het een onderdeel van de Ibadah (aanbidding) zal zijn. Hij zal hier voor beloond worden. Het kan zijn dat een moslim om het leven komt gedurende een Djihadoel Qitaal. Hij zal hiervoor dan  Shahaadah (martelaarschap) ontvangen in het Hiernamaals. Er zijn echter verschillen in niveaus’ in de Shahadah. Het allerhoogste niveau van de Shahadah is voor de moslim die sterft tijdens de Djihad als hij met de intentie strijdt om de Islam als oppermachtige godsdienst wil vestigen hier op aarde. De moslim dient dus te streven om de Islam te implementeren als een politiek-social-economisch systeem.

Ieder mens maakt bovendien een ideologische Djihad, wat hem een doel in zijn of haar leven geeft. Vele Moslims claimen dat zij Djihad maken in de naam van de Islam. De vraag is: is dit terecht?

Er zijn twee misverstanden die in de gedachten van de moslim voorkomen en waar veel moslims ook in volharden:

1. Djihad betekent oorlog. Dit is de meest basale denkfout. Het is waar dat Djihad soms oorlog kan zijn, maar dat hoeft lang niet altijd zo te zijn. Voor een oorlog voeren is de naam Qitaal fi sabielie llaah. Bovendien  als Djihad oorlog zou beteken, dan is Djihad geen continue proces. Immers oorlog is er niet altijd. Dit terwijl Djihad Fiesabilil-laah wel een continue proces is. Door te geloven dat Djihad oorlog is heeft dit tot gevolg dat wanneer de oorlog is afgelopen, de betreffende moslims denken dat Djihad niet meer nodig is. Het kan voorkomen, dat er tijdens het leven van een moslim er geen oorlog is en dit zou betekenen dat deze moslim geen Djihad zou hebben verricht. 

2. Wanneer een moslim oorlog gaat voeren, dan is dit altijd Djihad fie sabielie llaah. Dit is een nog grotere denkfout, welke de Islam een slechte naam heeft gegeven. Djihad is onderdeel van Imaan. Echter het type Djihad wat hiermee bedoeld wordt is Djihad fie sabielie llaah; Djihad maken in dienst voor Allah soebhannahoe wa ta’ala, met als doel dat de Islam de overheersende, oppermachtige godsdienst op aarde wordt. Een koning van een Islamitisch land die oorlog voert tegen een ander land maakt weliswaar Djihad, maar als dit gebeurt om het land te veroveren, dan is dit geen Djihad in dienst van de Islam. Deze koning maakt namelijk Djihad voor zichzelf.

Dit type Djihad, heeft een slechte naam aan de Islam gegeven. Vooral in ogen van mensen uit het westen wordt Djihad in verband gebracht met bloedige moordpartijen, omdat de betreffende partijen claimen dat zij Djihad maken. Het zijn dus de moslims zelf die hieraan schuldig zijn.

Djihad is een onderdeel van Imaan. In dit geval is Imaan ‘Aam (algemeen) en Djihad Gaas (speciaal). Zonder Djihad is er dus geen Imaan. Als men geen volledig Imaan heeft kan men niet hopen om gered te worden van het vuur van de hel in het Hiernamaals.

Dit streven van Djihad behelst een wijd spectrum van religieuze verplichtingen. Het inherente activisme bestaat uit 9 verschillende stadia en aspecten:

Om te leven in totale gehoorzaamheid aan Allah Soebhaannahoe wa Ta’ala en om het voorbeeld van de Profeet te volgen moet een Moslim zich weerhouden van:

• Zondige impulsen en kwade neigingen van zijn eigen nafs (ego).
• De verleidingen van Iblies (shaytaan) en zijn nakomelingen.
• De bespotting, oppositie en pressies van een niet-Islamitische  maatschappij waarin hij leeft.

Dit alles kan alleen gedaan worden met de Qor-aan. De profeet (vrede en zegen zij me hem) zelf voerde Djihad met de Qor-aan 12 jaar lang in Mekka, zonder daar geweld bij te gebruiken. Hij verbood ook zijn volgelingen om geweld te gebruiken, ze mochten zelfs hun handen niet op heven voor zelfverdediging.   

Bij het verspreiden van de leringen van de Heilige Qor-aan en van de profeet (vrede en zegen zij met hem) naar iedere hoek van de wereld, zal een Moslim drie type mensen ontmoeten. Daarom zal hij verschillende benaderingen en kennis in niveaus  moeten ontwikkelen om te kunnen voorzien voor elk van deze groep:

• De ontwikkelde en intelligente klasse.
• De gewone mensen, of de grote massa.
• De strakke en onflexibele tegenstanders.

Hierbij is het van belang om van het volgende bewust te zijn:

- Als jij in Imaan gelooft, zijn er mensen die in Koefr (ongeloof) geloven.

- Als jij in Tawhied gelooft, zijn er mensen die in Shirk (afgoderij) geloven.

- Als jij in Islam gelooft, zijn er mensen die geloven dat de Communistische theorie meer correct is.

Met andere woorden, er dus verschillende idealen welke je moet weerstaan. Je moet je religie propageren, strijd leveren op het ideologische niveau en de mensen de boodschap van de Islam overbrengen. Voor dit laatste zijn er twee termen: Da’wah (mensen uitnodigen om ze op het rechte pad van Allah te krijgen) en Tabliegh (zelf de boodschap van Allah overbrengen). 

Hierbij is het van groot belang ook de meest intelligente mensen van een maatschappij te kunnen overtuigen en te bekeren tot de boodschap van de Islam, want anders wordt diezelfde maatschappij als geheel nooit bekeerd tot de Islam. Een voorbeeld hiervan het menselijk lichaam. Het lichaamsgewicht is 70 kg. Echter de hersenen van hooguit 1 kg controleert het gehele lichaam: waar loop je wel heen en waarna toe niet, wat raak je wel en niet aan met je handen. De maatschappij functioneert precies hetzelfde als het menselijk lichaam. De mensen die een land regeren en die de regering voorlichten kunnen gezien worden als de hersenen van de maatschappij. Wanneer zij tot de Islam zij overgegaan, gaat de gewone massa mensen van de maatschappij automatisch ook over tot de Islam.

In zijn poging voor het vestigen van de Islam als politiek-sociaal economisch systeem, waarbij het alle andere systemen overtreft, moet hij door de volgende niveaus:

•  Passieve weerstand gedurende alle verbale en psychische vervolgingen zonder vergelding.
• Actieve weerstand, waarbij het niet-islamitische systeem wordt uitgedaagd wanneer er hier voldoende kracht voor is.
• En als laatste het gewapende conflict (of een geweldloos en gedisciplineerde democratische beweging). Dit wordt Qitaal fi sabielie llaah genoemd. De Qitaal fisabielie llaah gebeurde in de tijd van de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) in het jaar 2 na Hidjrah, tijdens de slag om Badr en eindigde in het jaar 7 na Hidjrah. De gelovigen moeten strijden tegen diegenen die soevereiniteit claimen voor zichzelf, want soevereiniteit is exclusief voor Allah alleen. Degene die soevereiniteit voor zichzelf maakt, is een rebel tegen Allah Soebhaanahoe wa Ta’ala. Men dient hiermee door te gaan totdat de Deen enkel en alleen voor Allah is.

Djihad is als het ware een gebouw bestaande uit 9 verdiepingen, waarbij Qitaal fi sabielie llaah zich op de allerhoogste verdieping (9e) van dit gebouw bevindt.

Dit gewapende conflict, Qitaal fi sabielie llaah zal doorgaan tot aan het einde van het bestaan van deze wereld, namelijk wanneer de Dajaal zal verschijnen. De Dadjaal zal dan een leger vormen bestaande uit 70.000 Joden. Dan zal Allah Jezus (vrede zij met hem), de zoon van Maryam, sturen en hij zal de Dadjaal achterna gaan en hem met een speer doden.

Het moge duidelijk zijn dat de moslims die een overheersend Islamitisch systeem willen vestigen, eerst hun eigen levensstijl moeten veranderen. Het is ironisch om te zien dat de levensstijl van diegenen die betrokken wil zijn in Islamitisch activisme, niet als ideaal of als voorbeeld genomen kan worden. Eerst dient een moslim grondig zijn eigen Godsdienst, de Islam, te bestuderen. Dit vergt tijd, energie en geld om een diep inzicht te verkrijgen in de Islam. Alleen als men voldoende kennis heeft over de Islam kan men betrokken zijn bij Islamitisch activisme. Hierbij wordt ook van moslims verwacht dat zij een dialoog aangaan met niet-moslims. Dit is echter vrij kritisch, omdat vele moslims daartoe niet in staat zijn. Er zijn bijvoorbeeld Christelijke missionarissen, welke speciale trainingen hebben gekregen om moslims te bekeren. Deze missionarissen hebben de Qor-aan bestudeerd en proberen zodoende moslims over te halen om christen te worden. Een gewone ‘Aalim (geleerde) kan niet met hen discussiëren, omdat deze missionarissen wel de Qor-aan hebben bestudeerd maar hij niet de Bijbel. Moslims dienen dus ook kennis te hebben van de geschriften van andere godsdiensten om deze mensen te wijzen op hun valse godsdiensten. 

Hoe kunnen we een Islamitische Renaissance teweegbrengen in onze tijd? Dit is alleen mogelijk door de methode van de Profeet Mohammad (vrede en zegen zij met hem) te volgen. De enige met succes gegarandeerde en onfeilbare strategie voor Islamitische Renaissance is de vitalisering van Imaan door de Qor-aan en het stichten van een Islamitische beweging op basis van dynamisme. We moeten een sterke kern van ware betrokkenheid en overtuiging vestigen met de onderwezen en rationele elementen van de Moslim maatschappij, door de propaganda van de Qor-aanische en profetische wijsheid op het hoogste intellectuele niveau. Het licht van Imaan zal dan alle segmenten van de maatschappij doen verlichten. Dit is het essentiële vereiste voor Islamitische Renaissance, aangezien het de enige methode is om mankracht te generen om Djihad te ondernemen voor de vestiging van de overheersing van de Islam over alle andere systemen van het leven, over de gehele wereld.

Bron:

- Basic Themes of Al-Qur’an. Lectures on: Imaam, Shirk, Djihad, Nifaaq & Khilafah. By Dr. Israr Ahmad.

- De tekenen voor de Dag des Oordeels, Ibn Kathir