Het Arabische woord voor berouw is Tawbah, welke letterlijk vertaalt wordt met terugkeren betekent. Berouw betekent zich verwijderen van wat Allah heeft verboden en terugkeren naar wat Hij heeft bevolen. Allah heeft de gelovigen aangemoedigd om te berouwen met oprecht berouw. "O gij gelovigen, wendt u tot Allah in oprecht berouw!" [Soerah At-Tahriem; Ayaah:8]
In een andere ayaah heeft Allah gezegd: "Maar hij die berouw heeft, gelooft en goed doet, zal waarschijnlijk tot de geslaagden behoren." [Soerah Al-Qasas; Ayaah:67]
Dus we moeten ons in berouw keren tot Allah en onderwerpen aan Hem. Voorwaar, zelfs de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) was gewoon om Allah voor Zijn vergiffenis te vragen ook al was hij de profeet en dus zondeloos. We zien dat ondanks dit hij gewoon was om berouw te tonen aan Allah, meer dan 70 keer per dag.
"O mensen, toon berouw aan Allah. Bij Allah, ik toon berouw vaker dan zeventig keer per dag." [Boekhaarie]
Ook al mishaagde de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) Allah nooit, vroeg hij Allah voor Zijn vergiffenis, hoeveel meer zouden de zondaars?
De profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) moedigde iedereen aan om berouw te tonen aan Allah als een middel van zuivering voor de zonden. De profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) was gewoon om elke morgen vergiffenis aan Allah te vragen, tenminste 100 keer.
Abdoellah ibn ‘Oemar zei: "We telden in één enkele zitting de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) honderd keer zeggend,": "Rabbie ghfierle wa toeb ‘alayya iennaka anta ttawwaaboe l-ghafoer." - (Mijn Heer, vergeef me en aanvaard mijn berouw, voorzeker U bent de Aanvaarder der Berouw, Vergevingsgezind.) [Ah’mad, Aboe Daawoed, Ibn Maadjah]
En de beste tijd voor berouw is in de morgen en in de avond, zodat we onze dag mogen starten met berouw en onze dag eindigen met berouw.
De profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) heeft gezegd: "Allah, de Verhevene en Glorierijke, steekt Zijn Hand uit gedurende de nacht, zodat de mensen berouwen voor de fout gemaakt van dageraad tot schemering. En Hij steekt Zijn Hand uit gedurende de dag, zodat de mensen mogen berouwen voor de fout gemaakt van schemering tot dageraad. (Hij zal berouw accepteren) voordat de zon vanuit het westen opkomt (voor de Dag des Oordeels)." [Moesliem]
Dus we moeten trachten om onze harten puur te houden en onze tongen vochtig met berouw tot Allah, opdat Hij onze zonden mag vergeven.
Shaddaad Ibn ‘Aws (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft overgeleverd, dat de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) zei: "De meest voortreffelijke manier om hulp (vergiffenis) van Allah te vragen, is door te zeggen: “Allahoemma Anta Rabbie laa ielaaha illa Anta, Khalaqtanie wa ana ‘abdoeka, wa ana ‘alaa ‘ahdieka wa wa’dieka mastata’toe, a’oedhoe Bieka mien sharrie maa sana’toe, aboe-oe Laka Bienie’matieka ‘alayya, wa aboe-oe bidhanbie, faghfierlie fa iennahoe laa yaghfieroe d-dhoenoeba iellaa Ant, faghfierlie fa iennahoe laa jaghfieroe d-dhoenoeba iella Ant.
Wat vertaald in het Nederlands betekent: "O Allah, U bent mijn Heer, er is geen god dan U, U heeft mij geschapen en ik ben Uw dienaar en ik heb een verbond met U. Ik zoek mijn toevlucht bij U tegen het kwaad wat ik bedrijf, ik wend mij in berouw tot U, vergeef mijn zonden, want er is zeker niemand ander die zonden vergeeft dan U."
De profeet heeft toen toegevoegd: "Als iemand dit gedurende dag reciteert met een vast geloof erin en op diezelfde dag doodgaat voor de avond, hij zal een van de mensen van het Paradijs zijn; en als iemand dit s’avonds reciteert met een vast geloof erin en doodgaat voor de ochtend, hij zal een van de mensen van het Paradijs zijn." [Boekhaarie]
Aldus heeft De profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) ons geadviseerd om berouw te tonen aan Allah en ook om voor Zijn vergiffenis te vragen. Allah heeft ons aangemoedigd en bevolen om berouw te tonen aan Allah, ons compleet overgevend aan Hem voordat we tegenover Hem staan op de Dag des Oordeels. Zodoende moeten we berouw tonen en Allah´s vergiffenis zoeken voordat we de dood tegemoet treden, want op het tijdstip van de dood zal berouw ons van geen voordeel zijn. Allah vertelt aan ons het verhaal van de Farao in de Qor-aan.
"En Wij brachten de kinderen Israëls over de zee; Farao en zijn scharen vervolgden hen op een onrechtvaardige en aanvallende wijze, totdat hij toen hij bijna verdronk, zeide: "Ik geloof dat er geen God is dan Hij, in Wie de kinderen Israëls geloven en ik behoor tot de Moslims". Nu? Terwijl gij voordien ongehoorzaam waart en tot de onruststokers behoordet?!" [Soerah Yoenos: Ayaah 90-91]
Voorzeker Farao was bereid om berouw te tonen en zich te overgeven aan Allah, toen hij de dood voor zijn ogen zag. Maar, Allah vermeldt in de Qor-aan dat het te laat is voor de persoon om berouw te tonen aan de drempel van de dood.
"Er is geen (aanvaarding van) berouw voor degene, die kwaad doet, totdat de dood hem in het gezicht staart en hij zegt: “Ik heb berouw” noch voor degenen die als ongelovigen sterven. Dezen zijn het, voor wie Wij een pijnlijke straf hebben bereid." [Soerah Al-Nisa: Ayaah 18]
En in een andere ayaah: "Wanneer de dood tot een hunner komt, zegt deze smekend: "Mijn Heer, zend mij terug. Opdat ik recht doe in hetgeen ik heb achtergelaten." (Dan wordt er gezegd): "In geen geval; het is slechts een woord dat hij uit." En achter hen is een hindernis tot de Dag waarop zij gewekt zullen worden." [Soerah Al-Moe-e-minoen: Aayah 99-100]
Voorzeker De profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) adviseerde dat; "Allah, de Heer van eer en glorie, aanvaardt het berouw van Zijn dienaar totdat het doodsgerochel begint." [At-Tiermidhie].
En in een ander hadith: "Hij die berouw toont (aan Allah) vóór de zon opkomt vanuit het westen (voor de Dag des Oordeels), Allah keert met genade tot hem." [Moesliem]
Berouw heeft voorwaarden die dienen te worden volbracht en toegepast.
Het Arabische woord gebruikt voor zichzelf beschuldigend is An-Nafs Al-Lawamah welke refereert naar jezelf de schuld geven en spijt hebben van je zonden. Dit is dus aangeraden en goed in het aangezicht van Allah en noodzakelijk om de zonde vergeven te worden door Allah.
Het is niet passend om berouw aan Allah te tonen en de zonde steeds te herhalen, want dit zou de spot drijven met Allah. Eerder, de ware betekenis van oprecht berouw is berouw tonen aan Allah en spijt hebben van het zondigen en het helemaal wegblijven van die zonde en het laten zien aan Allah dat je je best doet om ervan weg te blijven door alle deuren te sluiten naar die zonde.
Het niet doen hiervan zou zijn het plaatsen van jezelf te midden van de oceanen van zondes zeggend dat je kunt zwemmen en dit is uit arrogantie moge Allah ons hiervan beschermen.
Dit is dus de manier van de profeten (vrede zij met hun allen) om weg te blijven en het sluiten van alle deuren naar de zonde. En dit is de manier van hun opvolgers om zichzelf te beschermen bij het wegblijven van de zonden en alle wegen die leiden naar de zonde.
Het meest belangrijkste is dat je moet streven om jezelf te beschermen tegen de zonde en jezelf verwijderen van alles dat er naar toe zou kunnen leiden en aan Allah vragen om hen te beschermen van dat.
Derhalve, van de voorwaarden van berouw is berouw tonen aan Allah en te vragen om Zijn vergiffenis en te geloven dat de zonde fout was en toegeven dat het fout was en dan voornemen om ervan weg te blijven en het doen van rechtschapen goede daden.
Allah vermeldt ook in de Qor-aan andere voorwaarden voor berouwen na het noemen van de Moenafiqien (hypocrieten), die in de laagste niveau van de hel zijn. Allah zegt: "Behalve degenen, die berouw hebben en zich verbeteren en aan Allah vasthouden en hun gehoorzaamheid zuiver houden voor Allah. Dezen behoren tot de gelovigen. En Allah zal de gelovigen weldra een grote beloning geven." [Soerah An-Nisa: Ayaah 146]
Bedoelend dat diegenen die berouw tonen hun harten in orde maken en vermijden om de zonde te herhalen en zoeken de hulp bij Allah en vasthouden aan het touw van Allah, toepassend wat Hij heeft bevolen. Dus om ikhlaas te hebben en het geloof te accepteren met oprechtheid en zuiver je hart van hypocrisie. En Allah zegt tegen het einde van deze ayaah: “..Dezen behoren tot de gelovigen."
Dus Allah legt uit dat Hij hen beschouwt als één van de gelovigen als zij deze voorwaarden volgen, berouw tonend aan Allah en uit rechtschapenheid handelen, vasthoudend aan het touw van Allah en te geloven in Hem met oprechtheid, dan zegt Allah: "En Allah zal de gelovigen weldra een grote beloning geven."
Een andere voorwaarde dat Allah heeft toegevoegd in een andere ayaah is wanneer Hij zegt:
"Maar zij, die berouw hebben en zich beteren en (de Waarheid) verkondigen, dezen zijn het, tot wie Ik Mij met vergiffenis wend - Ik ben Berouwaanvaardend, Genadevol. " [Soerat Al-Baqarah: 160]
We kunnen niet verwachten om onze problemen werkelijk op te lossen, behalve door het in orde te brengen met de Soennah van De profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem), de Soennah van de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) is het tegenovergestelde van een zonde en het volgen van de Soennah is het handelen in een rechtschapen manier en het verlaten van van de Soennah is het leiden van jezelf naar een zonde. Daaromtrent zegt Allah in de Qor-aan: "Maar degene, die na zijn overtreding berouw heeft en zich betert - God zal Zich gewis in barmhartigheid tot hem wenden; voorwaar, God is Vergevensgezind, Genadevol. " [Soerah Al-Ma-iedah: Ayaah 39]
"Met uitzondering van hen die berouw hebben en geloven en goede daden doen, voor dezulken zal God de slechte daden in goede daden veranderen, want God is Vergevensgezind, Barmhartig! ." [Soerah Al-Foerqan: Ayaah 70]
Weet dat Allah ons aangemoedigd heeft om berouw te tonen aan Hem en nooit hopeloos te voelen of te wanhopen, want we kunnen nog berouw tonen aan Allah en een goed persoon worden, in plaats van te denken dat na het plegen van een zonde we niet vergeven kunnen worden.
Overgeleverd door Aboe Sa’ied Al-Khoedrie: De profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) zei: "Onder de mannen van Banie Israa-iel was er een man die negenennegentig personen had vermoord. Toen ging hij op weg vragen (of zijn berouw geaccepteerd zou worden of niet). Hij kwam een monnik tegen en vroeg hem of zijn berouw geaccepteerd zou worden. De monnik antwoordde negatief en dus vermoordde de man hem. Hij bleef doorvragen, totdat een man hem adviseerde om naar die en die dorp te gaan. (Zodoende vertrok hij hiervoor), maar de dood overviel hem onderweg. Terwijl hij doodging, draaide hij zijn borst richting het dorp (waar hij had gehoopt dat zijn berouw geaccepteerd zou worden) en dus de engelen der genade en de engelen der bestraffing redetwistte onder elkaar over hem. Allah bevool het dorp (waar hij vandaan kwam) om ver weg te gaan en toen bevool Hij de engelen om de afstanden te meten tussen zijn lichaam en de twee dorpen. Zo bleek dat hij één spanwijdte dichter bij het dorp was (waar hij naartoe ging). Zodoende was hij vergeven." [Sahih Moesliem]
Er zijn talrijke ah’aadieth die wemelen met verhalen van de sah’aabah voordat zij moslims werden, die vroeger vochten tegen Allah en Zijn boodschapper (Allah’s vrede en zegen zij met hem) en na het accepteren van de Islaam zien we dat zij de leiders werden van de Moslims. Eerder, we zouden berouw moeten tonen aan Allah, want zoals is vermeld in de bovenstaande hadith, opent Allah Zijn Hand gedurende de dag voor de zondaars van de nacht om berouw te tonen aan Hem en Hij opent Zijn Hand gedurende de nacht voor de zondaars van de dag om berouw te tonen aan Hem.
O Allah, schenk ons het oprechte berouw en accepteer het van ons, voorzeker U bent de Al-Horende, de Alwetende. Ameen