Bibliotheek

Geloven in de voorbeschikking, al-qadar, is een onbetwist geloofsartikel in de Islaam. Voor sommige mensen leidt dit geloof tot tevredenheid en bevrediging, zelfs wanneer zij moeilijkheden of tegenspoed ondervinden> Maar voor anderen verschaft het rechtvaardigheid voor hun slechte daden; Hoe vaak horen we mensen niet twisten dat zij niet schuldig zijn aan hun ongehoorzaamheid, omdat het reeds door Allah bepaald is dat zij zonden zullen begaan?

Met deze lezing wil ik proberen een antwoord te geven aan die mensen die zich afvragen of de mens enige controle over zijn daden heeft, of dat hij gedwongen is tot alles wat hij doet.

Omdat geloven in al-qadar een van de pilaren van ons geloof is, moeten we kennis over al-qadar hebben zodat we het kunnen begrijpen en ernaar kunnen handelen. Het is echter niet goed om over al-qadar te twisten.

Onze vrome voorgangers as-salaf as-salih waren in staat om  al-qadar en al-qada (beslist) te begrijpen. De zaak van al-qadar en al-qada komt van de eenheid van Allah de Verhevene. Geloven in al-qadar houdt verband met Allah’s eigenschap van het voeden en onderhouden van het hele universum.

Imam Ahmad (moge Allah hem genadig zijn) heeft gezegd:

“Al-qadar is de kracht van Allah. Het is een van de geheimen die niemand behalve Allah de Verhevene weet en het is opgenomen in een  goed bewaakt boek. We weten niet wat Allah voor ons voorbeschikt heeft, noch voor ons noch tegen ons met betrekking tot al Zijn scheppingen, behalve datgene dat reeds gebeurd is of datgene dat de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) ons heeft vertelt.” 

Met betrekking tot al-qadar is de moslim ummah (gemeenschap) in drie groepen verdeeld.

De eerste groep (Al-Djabariyyah) is zo extreem in zijn pogingen om al-qadar te bewijzen dat het de mens totaal elke kracht en elke mogelijkheid ontnomen heeft om zelf keuzes te maken. Voor hen heeft de mens geen enkele onafhankelijkheid meer en is hij gedwongen tot al datgene dat hij doet; hij is een hulpeloos wezen aangewezen op de genade van het lot. Er is geen twijfel mogelijk over het feit dat de mening van deze groep fout is. Door het gebruiken van onze kracht van verstand en onze leerstellingen van het geloof, weten we dat er een verschil is tussen de dingen die gebeuren buiten onze wil om en de dingen waarin we een actieve rol spelen.

De tweede groep (Al-Qadariyyah) gaat te ver in het toekennen van complete kracht en vrijheid van keuze aan het individu en hierbij ontkennen ze de rol van Allah door te zeggen dat De Almachtige niet weet over een daad totdat deze plaatsgevonden heeft! Deze mening is ook een vergissing.

De derde groep zijn degenen die Allah de Verhevene een meer gematigde en verstandige mening heeft geleid en de mensen van As-soennah wal Djamaa’ah (de groep die de soennah van de Profeet volgen) hebben deze mening overgenomen omdat het gebaseerd is op wettelijke en verstandelijke bewijzen. Zij zijn het erover een dat alles wat in dit universum gebeurt, onder een van de volgende categorieën valt.

1. De dingen die Allah de Verhevene bepaald heeft en waarin niemand enige macht van tussenkomst heeft zoals het vallen van regen, het groeien van vegetatie, leven en dood, ziekte gezondheid, etc.

2. De daden die door alle scheppingen verricht worden die de kracht van eigen wil hebben.

Deze daden zijn een consequentie van hun pogingen en hun keus, een kracht die aan hen gegeven is door Allah. Hij de Verhevene zegt in de Qor-aan: “Voor degenen onder jullie die wensen het rechte pad te volgen..” (Soerat At-Takwir aya 28). En “Onder jullie zijn sommigen die deze wereld begeren en sommigen die het Hiernamaals begeren.” (Soerat Al-Imraan aya 152).

De mens weet heel goed het verschil tussen datgene wat hij uit eigen vrije wil doet en datgene wat hij door een kracht van buitenaf doet. Een persoon die veilig beneden aan de trap is gekomen, weet dat dit zo is omdat hij voorzichtig naar beneden gelopen is. Als hij echter van boven naar beneden geduwd wordt, dan heeft hij geen macht over de wijze waarop hij beneden belandt.

Het eerste geval is een voorbeeld van keus; de tweede is duidelijk dwang. Eveneens weet een persoon, die lijdt aan incontinentie dat de urine loopt zonder zijn wil en dat als hij deze ziekte niet zou hebben, hij in staat zou zijn om dit te beheersen. Het verschil tussen deze twee heeft geen verdere uitleg nodig.

Ook zijn er bepaalde daden die binnen de vrijwillige kracht van het individu liggen, maar die aangerekend worden alsof ze dit niet zijn, zodat deze daden hem niet aangerekend worden. Dit houden daden in zoals vergeetachtigheid of gedurende de slaap verricht worden. Allah de Verhevene zegt in het verhaal van de mensen in de grot: “En we draaiden hen op hun rechter en op hun linker zijden.” (Soerat al-Kahf aya 18).

De mensen draaiden zichzelf om en om, maar Allah de Almachtige schrijft hun bewegingen toe aan Hemzelf, omdat de slapende persoon geen controle heeft over zijn daden.

De Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) heeft gezegd: “Degene die vergeet terwijl hij vast en eet of drinkt, moet zijn vasten afmaken omdat Allah Degene is die hem voedde en hem te drinken gaf”. (Hadith sahih Boekhaarie en Moslim).

Aldus moeten daden die in een staat van vergeetachtigheid verricht worden, behandeld worden alsof de persoon buiten zijn eigen wil om gehandeld heeft en toegeschreven worden aan Allah Zelf. 

Als we het eens zouden zijn met de eerste groep (Al-Djabariyyah) die we eerder genoemd hebben, de groep die de mens geen enkele vrije wil toekent, dan zouden we de feiten verdraaien. We zouden iemand niet kunnen prijzen voor zijn goede daden of iemand kunnen straffen die opzettelijk slecht doet, omdat we hun slechte daden dan moeten toeschrijven aan de wil van Allah. Een andere gevaarlijke implicatie van dit argument is dat Allah de Verhevene onrechtvaardig zou handelen als Hij degenen die ongehoorzaam zijn straft en de rechtvaardigen beloont, als alleen Hij de bron is van al deze daden. Zo’n redenering is niet alleen onzinnig, maar ook in tegenstelling tot de Qor-aan: “En zijn metgezel (engel) zal zeggen: ‘hier is (dit boek) klaar bij mij!”

(En er zal worden gezegd): “Jullie beiden (bevel van Allah aan de twee engelen) gooi in de Hel, elke hardnekkige ongelovige (in de eenheid van Allah en in Zijn boodschappers etc.)

Die het goede verhindert, overtreder, weifelaar, 

“Die een andere ilah (god) naast Allah geplaatst heeft, dus (jullie beiden) werp hem in zware straf.” 

“Zijn metgezel (Sjaitan-de duivel) zal zeggen: ‘O, Rabb! Ik heb hem niet tot overtreding aangezet (ongeloof, onderdrukking en slechte daden), maar het was hijzelf die ver in vergissing ging.”

“Allah zal zeggen: “Twist niet voor Mij, Ik had jullie van tevoren al de bedreiging gezonden.”

De Zin die van Mij komt kan niet veranderd worden en Ik ben niet onrechtvaardig voor de slaven.” (Soerat Qaf ayaat 23-29).

Allah de Verhevene verklaart in deze ayaat duidelijk dat de straffen die Hij oplegt niet wreed zijn maar rechtvaardig, omdat Hij Zijn scheppingen al van  tevoren gewaarschuwd heeft en hen  leiding gezonden heeft. (Door middel van Zijn Boodschappers, profeten en Boeken). Hij heeft duidelijk de twee wegen uitgelegd, die van vroomheid en die van ongehoorzaamheid, net als zoals Hij de consequenties heeft uitgelegd van het volgen van elk van deze wegen. De mens heeft dus totale vrijheid om welke weg dan ook te kiezen, terwijl hij zich moet herinneren dat als hij voor de weg van ongehoorzaamheid kiest, hij geen excuus van onwetendheid kan aanvoeren voor Allah op de Dag des Oordeels. De Qor-aan zegt hierover: “Boodschappers zijn overbrengers van zowel goed nieuws als waarschuwing opdat de mensheid geen verontschuldiging tegen Allah zal hebben na de boodschappers.” (Soerat An-Nisa aya 165).

Allah de Verhevene vertelt ons dat Hij de mens beloont in overeenstemming met zijn daden en er is geen enkele daad, hoe klein dan ook, die Allah niet weet.

“Dus al wie goed doen gelijk aan de grootte van een atoom (of een kleine mier), zullen dit zien. En al wie slecht doen gelijk aan de grootte van een atoom (of een kleine mier) zullen dit zien.” (Soerat Al-Zalzalah ayaat 7-8).

Als onze daden een beloning met zich meebrengen of een straf, dan moet dit zijn door onze eigen keus. Als we deze daden zouden verrichten door de voorbeschikking, dan zouden we er niet verantwoordelijk voor gehouden kunnen worden, anders zou dit onrechtvaardig zijn. En Allah is Rechtvaardig in het belonen en in het straffen.

Dus het feit dat Allah de Verhevene ons beloont of straft voor onze daden, maakt duidelijk dat wij zelf onze daden beheersen en bepalen. Bijvoorbeeld, wanneer je ‘s morgens wakker wordt van je wekker, dan is het je eigen keus wat je hierna doet, of je staat op, of je zet de wekker uit en je slaapt weer verder. Wat mensen in het algemeen verward is dat Allah de Verhevene kennis heeft over alles dat er zal gebeuren in het hele universum. Allah de Verhevene weet wat wij zullen kiezen in elke situatie en wat we zullen doen of zeggen, voordat we het werkelijk hebben gedaan of gezegd. Dus wij beslissen over onze daden en Allah de Verhevene weet wat we zullen doen en zo heeft Hij het voorbeschikt.

De Qor-aan en de realiteit weerleggen ook de mening van die mensen (de tweede groep die eerder is vernoemd) die denken dat de mens complete vrijheid van daden heeft en geen rol overlaten voor Allah de Verhevene.

In de Qor-aan staat duidelijk dat de wil van de mens de wil van Allah volgt, namelijk: “Voor degenen die wensen het rechte pad te volgen,” “En jullie zullen dat niet willen, tenzij Allah het wil.” (Soerat At-Takwir ayaat 28-29).

“Weet je niet dat Allah alles weet wat er gebeurt in de hemelen en de aarde? Waarlijk alles staat in het Boek (Al-Lawh’ Al-Mah’fodh). Waarlijk dat is makkelijk voor Allah!” (Soerat Al-Hajj aya 70).

Ar-Rasoel (Allah’s vrede en zegen zij met hem)  heeft ons verteld: “Inderdaad, het eerste ding dat Allah schiep, was de pen. Hij zei: “Schrijf” Het zei: “Wat moet ik schrijven?” Hij zei: “Schrijf alles op dat zal gaan gebeuren”. (Dus op dat moment vloeide alles dat zou gaan gebeuren (uit de pen).” (Hadith Sahih Al-Jami’a – Al Albaani. Overgeleverd door Ibn ‘Abbaas

Abdoellah Ibn Amr ibn Al-As (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft overgeleverd: “Ik hoorde Allah’s Boodschapper (Allah’s vrede en zegen zij met hem)  zeggen: ‘Allah bepaalde de bestemming van de Schepping 50.000 jaar voor Hij de hemelen en de aarde schiep, toen Zijn troon over het water was.”  (Sahih Moslim)

De derde groep gaat uit van de WIL; niets kan bestaan of gebeuren zonder de WIL van Allah de Verhevene. “Waarlijk! Allah doet wat Hij wil.” (Soerat Al-Hajj aya 18)

Alleen wat Allah de Verhevene wil dat er gebeurd, kan gebeuren en wat Hij de Verhevene niet wil kan nooit gebeuren.

De Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) zei tegen Ibn ‘Abbaas (moge Allah tevreden met hem zijn): “...Weet dat als heel de gemeenschap bij elkaar zou komen om jou enig voordeel te verschaffen, dan zou zij dat alleen kunnen doen als Allah dat al voor jou voorgeschreven had. En als men bij elkaar zou komen om jou schade te berokkenen, dan zou men dat alleen kunnen doen als Allah dat al voor jou geschreven had. De pennen zijn gelicht en de bladzijden zijn al opgedroogd.” (Gedeelte van een hadith uit at-Tirmirdhie)

Wij, met onze beperkte kennis, kunnen Zijn Wil niet omvatten. Soms doet de Wil van Allah iets waar Hij niet van houdt, zoals het bestaan van Sjaitan (de Duivel). We moeten beseffen dat Allah de Verhevene met alles een doel heeft en wij met onze beperkte kennis zullen het “waarom” nooit kunnen bevatten en over dit soort zaken moeten we ook niet twisten of er te diep op in gaan. (zie hadith p.1)

Een vraag die mensen ook vaak stellen is: “Waarom is er al die ellende in de wereld?” (Zoals hongersnood, oorlogen, etc.) Het antwoord hierop is dat dit door de mensen zelf komt – door hun daden. Het is de Wil van Allah dat Hij de mens de vrijheid van keuze heeft gegeven en de mensen maken er een rotzooi van, zij handelen niet volgens de regels van de Islaam.

De correcte mening is dus dat er vele wegen open zijn naar het verstand van de mens en het is aan hem om te kiezen welke hij volgt. Hij is zoals een handelaar met vele koopwaar voor hem en het is zijn keus met welke hij handel zal voeren. Hij zal duidelijk datgene pakken waarvan hij denkt dat het de meeste winst op zal leveren. Het verschil is dat de handelaar onzeker is en dat hij geen garantie op succes heeft; zijn koopwaar kan een afzetmarkt hebben en hij kan winst maken, maar hij kan niet zo makkelijk al zijn kapitaal verliezen. De gelovige aan de andere kant, is compleet zeker dat als hij het pas van leiding volgt, er zonder twijfel succes en beloning op hem zal wachten aan de andere kant, omdat Allah de Verhevene dit beloofd heeft en Allah verbreekt Zijn belofte nooit. Evenzo kan de ongelovige er zeker van zijn dat er op hem alleen pijn en straf zal wachten aan het einde van zijn pad.

Ik wil graag toevoegen dat wat er tot nu toe gezegd is algemeen geaccepteerd is en overgenomen is door de Ahloe soennah wal Djamaa’ah. Allah’s Wil is in overeenstemming met Zijn Wijsheid. En als een Wijs en Rechtvaardig Heerser bepaalt Hij de leiding voor de persoon die leiding en de waarhei wil, degene die dichtbij Allah wenst te zijn en die ernaar streeft om het Rechte Pad te volgen. Voor ieder die de waarheid niet wil, heeft Allah vergissingen en misleidingen bepaald; wanneer de Islaam aan hem voorgesteld wordt zal zijn hart zich samentrekken alsof hij opstijgt in de lucht. Allah’s Wijsheid weigert om leiding aan zo een persoon aan te bieden, tenzij de persoon zijn houding verandert.

Ahloe soennah wal Djamaa’ah zeggen dat de qadar van Allah uit vier delen bestaat.

Het eerste deel van al qadar is Kennis.

“Inderdaad Allah heeft kennis over alle dingen.” (Soerat At-Tawba aya 115).

Allah de Verhevene heeft kennis over alles. Hij (de Verhevene) weet wat er zal gebeuren en Hij weet wat er al gebeurd is. Hij heeft volledig kennis over het leven van Zijn dienaren en over hun daden, goed of slecht.

Hij weet wie er naar het Paradijs zullen gaan en wie naar de Hel. Hij bereidde overeenkomstig hun daden, nog voordat deze daadwerkelijk verricht zijn, hun beloning of hun straf voor. Alles is al vastgelegd, opgeschreven en voorbestemd, en al de handelingen van Zijn dienaren gebeuren en ontvouwen zich in overeenstemming met wat Allah de Verhevene al wist en had bepaald en opgeschreven.

Het tweede deel  van al-qadar is Schrijven.

Allah de Verhevene heeft al Zijn Kennis over het lot van Zijn scheppingen opgeschreven in Zijn Boek Al-Lawh’ Al-Mahfudh.

“Maar Allah roept naar het huis van vrede (Paradijs) en leidt wie Hij wil naar een recht pad.” (Soerat Yoenoes aya 25).

Er zijn mensen die de Alwetendheid van Allah de Verhevene verwerpen, terwijl dit een van Zijn belangrijke kenmerken is. Allah de Verhevene kan alles scheppen wat Hij wil en heeft alles voorbestemd. Het is onmogelijk dat er iets zou gebeuren waarvan Hij niet wil dat het gebeurt. Er rijst nu een probleem voor ons, namelijk ‘Wat is het lot van iemand die Allah wenst te misleiden?’ 

Het is zeker niet Zijn fout dat hij de boodschap met de waarheid niet ontvangen heeft. Het antwoord is het Allah de Verhevene degene leidt die geleid willen worden en Hij misleidt degenen die geen leiding wensen te ontvangen. We lezen dit in de Qor-aan: “Dus toen zij zich afkeerden (van het Pad van Allah), draaide Allah hun harten weg (van het Rechte Pad). En Allah leidt de mensen die Fasiqun (opstandig en ongehoorzaam aan Allah) zijn niet.” (Soerat As-Saff aya 5).

Met andere woorden, de wens om vroom te zijn komt van het individu zelf en Allah leidt hem hierdoor. Deze zaak kan verder uitgelegd worden door het te vergelijken met het verwerven van kennis of het verdienen van levensonderhoud. Allah de Verhevene heeft de verstandelijke vermogens, of de rijkdom die een persoon in staat is om te verdienen in zijn leven, voorbestemd. Dit betekent niet dat iemand dus thuis kan gaan zitten en wacht op de rijkdom of de kennis totdat ze in zijn armen komen lopen. Alleen wanneer hij naar buiten gaat en ernaar zoekt en hard werkt, zal hij in staat zijn om het te verkrijgen. De hoeveelheid rijkdom of kennis die hij zal ontvangen zal afhankelijk zijn van de moeite die hij erin stopt en dit zelfde geldt ook voor het ontvangen van leiding.

Net zoals we alle mogelijke opofferingen maken om onze maag te voeden, zo zouden we net zo hard moeten werken voor het onderhoud van onze ziel. Wanneer we ziek zijn, zijn we bereid door de hele wereld te reizen op zoek naar een dokter die ons kan genezen, maar wanneer onze ziel ziek is, laten we het bederven en wachten we op Allah om ons leiding te sturen op een dienblad!

Als Allah de Verhevene het zou willen kan Hij natuurlijk ingrijpen, maar Hij de Verhevene doet dit wanneer Hij dit wil en Hij heeft kennis over alles. Een voorbeeld dat Allah de Verhevene ingrijpt is te zien bij de Profeet Ibrahiem (vrede zij met hem). Allah de Verhevene liet het vuur, waarin zijn volk hem wilde verbranden, koel en veilig voor hem zijn.

Het vierde deel van al-qadar is de Schepping.

Dit betekent dat we geloven dat Allah de Schepper van alles en iedereen is.

“Hij Die de dood en het leven geschapen heeft, opdat Hij jullie zal testen wie van jullie de beste daden verricht.” (Soerat Al-Moelk aya 2)

Ook zei Ar-Rasoel (Allah’s vrede en zegen zij met hem) betreffende de schepping: “Waarlijk de schepping van ieder van jullie, is samengebracht in zijn moeders buik voor veertig dagen in de vorm van zaak, dan is het een klonter bloed voor een gelijke periode, dan een stukje vlees voor een gelijke periode, dan wordt er naar hem een engel gezonden, die de adem van leven in hem blaast en wie bevolen is over vier zaken, op te schrijven; zijn middelen van levensonderhoud, zijn levensduur, zijn daden en of hij gelukkig of ongelukkig zal zijn.” (Sahih al-Boekhaarie, Moslim)

Soms beproeft Allah de Verhevene ons en moeten we onze kracht uit ons geloof halen. Ook al vallen de dingen ons soms zwaar. We moeten blijven denken ‘dit is wat Allah voor mij bepaald heeft’. Hierdoor zullen we in staat zijn om beproevingen te kunnen dragen. Een ware gelovige (momin) heeft altijd rust in zijn hart wanneer hem moeilijkheden overkomen, omdat hij weet wat Allah de Verhevene voor hem bepaald heeft altijd goed is. Hoe moeilijk het misschien ook in dit leven is, uiteindelijk zal je er altijd het goede voor terugkrijgen.

Allah de Verhevene heeft alle Macht en Wijsheid. Allah heeft de mens geschapen en Hij kent de mens het beste en alleen Hij weet wat het beste voor Zijn dienaren is.

Als we hier goed over nadenken, zullen we ook met vol vertrouwen alles accepteren wat Hij de Verhevene voor ons bepaald heeft. Onze kennis is beperkt en ons denken wordt bepaald door individuele overwegingen. Terwijl Zijn Kennis daarentegen onbeperkt is.

Allah heeft alle Kennis en alle macht en wij hebben een beperkte mate van macht en vrijheid om zelf te bepalen wat wij doen, binnen de Wijsheid en Kennis van Allah de Verhevene. We zijn verantwoordelijk voor de daden die we kunnen doen. Dingen die we niet kunnen doen of dingen die alleen Allah doet, behoren niet tot onze verantwoordelijkheid. Allah de Verhevene is rechtvaardig. Hij heeft ons beperkte macht gegeven om onze beperkte aard en verantwoordelijkheid met elkaar in overeenstemming te laten zijn.

De niet aan tijd gebonden Kennis en Macht van Allah om Zijn plannen uit te voeren, verhindert ons niet om onze eigen plannen te maken binnen onze beperkte grenzen van kennis en macht. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld de tijd.

De mens kan de tijd op aarde bepalen op basis van de dag en de nacht. Dat een dag uit 24 uur bestaat is iets dat de mens vastgesteld heeft. En dat de week uit 7 dagen en 7 nachten bestaat, is ook iets dat de mens overeengekomen is. En hetzelfde geldt voor maanden en jaren. Wanneer we op een andere planeet zouden wonen, zouden we erachter komen dat al deze tijdberekeningen niet van toepassing zijn.

Zelfs in ons zonnesysteem is een nacht en een dag op de ene planeet gelijk aan verscheidene jaren op een andere planeet. Dit voorbeeld zal duidelijk maken dat we nooit kunnen bevatten hoe de dingen bij Allah de Verhevene zijn.

Wij als mens moeten keuzes maken, nadenken en onze plannen uitvoeren. En door middel van onze daden zullen wij beoordeeld worden. Dat is ons doel hier op aarde.

‘Ali (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft verteld: “We waren in het gezelschap van de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) en hij zei: ‘Er is niemand onder jullie, of hij heeft zijn plaats opgeschreven voor hem, of in al Djennah (het Paradijs) of en an-Narr (het Hellevuur)’. Wij zeiden: ‘O boodschapper van Allah, zullen we hierop vertrouwen (op dit feit en onze werken opgeven)?’ Hij (Allah’s vrede en zegen zij met hem) antwoordde: ‘Nee! Ga door met het doen van goede daden, want ieder zal gemak vinden om zulke daden (te doen) welke hem zullen leiden naar zijn voorbeschikte plaats.’ Vervolgens reciteerde de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem): “En voor hem die geeft (uit liefdadigheid) en zijn plicht aan Allah vervult en Hem vreest en gelooft in al-hoesna (het Beste d.w.z. ‘la ilaha ila Allah’ of een beloning van Allah). Wij zullen het pad van gemak (goedheid) effen voor hem maken.  Maar hij die hebzuchtige vrek is en denkt dat hij zichzelf genoeg is en niet gelooft in al-husna; Wij zullen het pad van slechtheid makkelijk voor hem maken.”  (Hadith sahih Al-boekhaarie / Soerat Al-Layl ayaat 5-10)

Sabr (geduld) met Al-Qadar:

Wanneer de dingen niet zo lopen zoals we verwacht of gehoopt hadden, moeten we ons geloof niet verliezen en ons niet overgeven aan geestelijke inspanningen en verschrikkelijke zorgen. 

Nee, juist dan is het belangrijk om Sabr (geduld) te hebben en te vertrouwen op Allah. Alles komt zoals het bepaald is en Allah de Verhevene weet wat goed voor ons is.

“Geen beproeving komt, behalve met het verlof (beslissing en qadar) van Allah, en degene die gelooft in Allah, Hij leidt zijn hart (naar het ware geloof met zekerheid, d.w.z. datgene wat hem overkomt was al zo voor hem opgeschreven door Allah, van de qadar), en Allah is de Alwetende over alles.” 

(Soerat at-Taghaboen aya 11).

Dit betekent als Allah het wil; als de Wijsheid van het zo wil.

De ware Momin (gelovige) weet dat deze beproeving van Allah komt en hij accepteert het en heeft Sabr, dit wordt bedoeld met “Hij leidt zijn hart”. Door Sabr te hebben ontvangt een gelovige altijd een beloning, of in dit leven of in het Hiernamaals. Dit is ook het mooie van een gelovige, zoals Ar-Rasoel  (Allah’s vrede en zegen zij met hem) ons heeft verteld: “Hoe wonderlijk is het geval van een gelovige! Er zit goeds voor hem in alles en dit is alleen het geval bij de gelovige en bij niemand anders. Wanneer hem iets aangenaams overkomt is hij zijn Rabb dankbaar en ontvangt een beloning. En wanneer hem een tegenslag overkomt, verdraagt hij dit geduldig, waardoor hij beloond wordt.” (overgeleverd door Suhaib ibn Sinan, Sahih Moslim)

Ook zegt Allah de Verhevene: “Maar geef boeshra (goede tijdingen) aan As-Sabirin (de geduldigen), die wanneer zij geraakt zijn door een beproeving zeggen: ‘Inna lilahi wa inna ilehi radja’oen’  (Waarlijk! Aan Allah  behoren wij en waarlijk, tot Hem zullen wij terugkeren). Dit zijn degenen op wie As-Salawat (de zegeningen etc. D.w.z. degenen die gezegend en vergeven zullen worden) van hun rabb en (dit zijn degenen die) Zijn Genade zullen ontvangen en zij zijn degenen die geleid zijn.” (Soerat Al-Baqarah ayaat 155-157).

Allah de Verhevene informeert ons in deze ayaat dat de mensen die sabr (geduld) zullen hebben ook beloond zullen worden. Ook heeft de Profeet  (Allah’s vrede en zegen zij met hem) gezegd: “Als een moslim, man of vrouw, ellende overkomt en het in zijn of haar gedachte houdt, zelfs als het lang geleden gebeurd is en  elke keer als het herinnerd wordt zegt ‘Inna lillahi wa inna ilehi radja’oen’, dan zal Allah elke keer wanneer het onheil herdacht wordt, hem of haar een nieuwe beloning geven, gelijk aan wat hem of haar beloning was toen het gebeurde”. (hadith Sahih Ahmad, overgeleverd door Al-Hoessein Ibn ‘Ali)

Dit geeft ook weer aan hoe groot je beloning is wanneer je Sabr hebt. Er zijn dus twee manieren hoe je met een beproeving om kunt gaan. Als een persoon goed met een beproeving omgaat, is deze beproeving een gunst voor hem. Allah de Verhevene zal Zijn dienaar, die de beproeving met geduld ondergaat en vertrouwen heeft in Zijn Rabb, belonen. Het goed verdragen van de beproeving vergeeft de slechte daden, zodat een dienaar zonder deze slechte daden dit leven kan verlaten en dan naar het Paradijs zal gaan. Echter voor de persoon die niet goed met de beproeving omgaat, zijn de gevolgen enorm. Hij kan in steeds grotere moeilijkheden komen en in slechte daden vervallen met betrekking tot zijn Dien (geloof). Dit komt niet door de beproeving zelf, maar door de wijze hoe hij hiermee omgaat.

Als je er dus vanuit gaat dat twee personen dezelfde beproeving zouden krijgen, dan kan deze zelfde beproeving twee heel verschillende gevolgen hebben. De ene persoon accepteert de beproeving, hij accepteert de qadar van Allah, hij heeft geduld en vertrouwt op Allah. Deze persoon zal hier zoveel voor terug ontvangen, zowel in dit leven als in het Hiernamaals. De andere persoon accepteert de qadar niet, heeft geen geduld en vertrouwt niet op Allah. Deze persoon verliest zowel in dit leven als het Hiernamaals. En SoebhanAllah! Het verandert niets aan de qadar, het verandert niets aan de beproeving zelf. Het verandert niets aan datgene wat er gebeurd is. Het enige verschil is, dat de een er al het goede uitgehaald heeft en de ander alleen het slechte. En dit is de Wijsheid van Allah de Verhevene. Allah wil alleen het goede voor Zijn dienaren en als je dit eruit kan halen zul je sterker uit zo’n beproeving komen, je Imaan (geloof) zal sterker worden en daardoor zul je jezelf beter ontwikkelen en beter handelen binnen de Islaam

Als laatste, de volgende hadith: “Wees je bewust van Allah, dan zal je Hem voor je vinden; zorg dat je Allah kent als het je goed gaat; dan zal Hij je kennen bij tegenspoed. Weet dat wat aan jou is voorbijgegaan, jou ook niet moest overkomen en dat wat er met jou is gebeurd, niet aan jou voorbij kon gaan. En weet dat de overwinning met geduld samengaat, vreugde met droefenis en verlichting met moeilijkheden”. (Sahih Ahmad).

Wa alhamdoelillah Rabbi’l Alamie