Bibliotheek

‘Aa-ieshah behoorde tot een prestigieuze familie in de Qoeraysh stam, genaamd Banoe Taym. De leden van deze familie stonden bekend om hun vrijgevigheid, hun goede manieren, en dat ze vrouwen goed behandelden.

De families leefden in een rijk van vrede en liefde. Het meest voortreffelijke lid van deze stam was Aboe Bakr Abi Ooeh’aafah, ‘Aa-ieshahs vader. Hij was een welgestelde koopman die erg vriendelijk was en makkelijk om mee te praten. Hij kende iedereen in de Qoeraysh stam en iedereen kende hem en zijn kennis van zowel de geschiedenis van de stam en die van andere stammen, als van poëzie en genealogie (kennis van stambomen), was grondig. Aboe Bakrs wijsheid bracht hem ertoe om gelijk te reageren op de roep van de Islam door zijn vriend Mohammed (Allah’s vrede en zegen zij met hem). Hij twijfelde niet om in de nieuwe religie te geloven en zijn best te doen het te steunen.

Voordat de openbaring kwam, was Aboe Bakr een eerbare man. Na de openbaring en nadat hij erin geloofd had, werd zijn eerbaarheid alleen maar verveelvoudigd en was hij de tweede man in de moslim- gemeenschap. Tevens werd hij later gekozen als de Khalief na de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem), omdat hij zo vertrouwenswaardig was.

Aboe Bakr was getrouwd met een vrouw die Oem Roeman heette en die tot de stam van Kinanah behoorde. Ook zij was goed gemanierd en oprecht in haar geloof, net als haar echtgenoot. De Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) maakte een verwijzing naar haar, wanneer hij zei: “Wie van jullie graag een van de maagden der Paradijs (Al-h’oer) wil zien, laat hem naar Oem Roeman kijken” 

‘Aa-ieshah werd opgebracht met het liefhebbende karakter van zulke ouders. Ze was meer bevoorrecht dan anderen, omdat, toen zij geboren werd, haar beide ouders al Moslim waren. Vanaf het eerste moment dat zij haar ogen opende, zag zij haar ouders in de weer voor de da’wah van de Islam. Toen ze voor het eerst iets kon horen, hoorde ze de stemmen van haar ouders die uit de Koran reciteerden. Haar vader reciteerde de Koran in zo’n ontroerende manier dat hijzelf of een ieder die er naar zou luisteren ervan zou moeten huilen. De Qoeraysh waren bang dat dit mensen zou beïnvloeden en indruk zou maken op mensen, dus zij probeerden hem ervan te weerhouden om nog hardop te lezen.

Aboe Bakrs familie werd vereerd door regelmatige bezoekjes van de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem). Hij (Allah’s vrede en zegen zij met hem) was gewend Aboe Bakr dagelijks te bezoeken om de kwesties rond de da’wah met hem te bespreken, terwijl ‘Aa-ieshah stond toe te kijken en te luisteren. Het was precies de manier waarop haar ouders respect en eerbied toonden aan de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem), die haar ervoor zorgden dat zij een diepe liefde en respect voor hem koesterde in haar hart.

De Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) toonde ook interesse in ‘Aa-ieshah, omdat hij in haar al van kleins af aan tekenen van intelligentie zag. Hij zei vaak tegen haar moeder: “Zorg goed voor ‘Aa-ieshah, Oem Roeman”. Die korte woorden toonden zijn bewondering voor ‘Aa-ieshah. 

Allah zegende dat beminnelijke kind door haar te laten opgroeien in een huis van de Qoeraysh dat vol van eer en cultuur was, wat ook nog eens het tweede huis was dat de Islam aannam, na het huis van de Profeet zelf. Maar ze kreeg een nog nobelere status toen ze door Allah werd gekozen om de vrouw te worden van Zijn Profeet, terwijl ze nog een kind was. Zo werd haar leven een voorbeeld voor Moslimgezinnen.

Het leven van de Boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) was als een open boek waarin geen geheimen werden gehouden voor welke moslim dan ook. Hij was een ideaal voorbeeld om te volgen. Zelfs in de meest ingewikkelde details van zijn leven volgden zij hem in aanbidding, jihad, sociale en familiare aangelegenheden en andere onderwerpen. Daaruit voortvloeiend was zijn leven met ‘Aa-ieshah voor de wetenswaardigheid van iedereen.

De eerste les was het huwelijk. Ze trouwde met de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem), de nobelste der nobelen, maar in een erg nederig huis, als het al huis genoemd mocht worden. Het was een enkele kamer, die gebouwd was van ongebakken stenen en palmbladeren, met een leren gordijn voor de deur. Het meubilair was gemaakt van leer, gevuld met vilt en geplaatst op een kleedje. Dat was het huis van de bruid die de moeder der gelovigen was en de vrouw van de laatste Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem): een huis van ongebakken stenen, palmbladeren en leren bekleding gevuld met vilt!! Eigenlijk, was het Allah die Zijn boodschapper naar zo’n bescheiden leven had geleid.

‘Aa-ieshah ontving een bescheiden bruidsschat van 500 dirhams, ondanks haar nobele afkomst, buitengewone schoonheid en manieren. Maar die bescheiden bruidsschat was vooral symbolisch. Het was niet van een doorsnee man naar een doorsnee vrouw, maar van de meest nobele der mensheid en Allah’s boodschapper naar de dochter van een uitstekende rijke man van Banoe Taym en Qoeraysh.

Waarom volgen de mannen en vrouwen van vandaag de dag niet het voorbeeld van de grote Boodschapper voor alle mensen? Waarom zouden zij de bruidschat zo erg overdrijven dat het jonge mannen in de weg staat om te trouwen, of hen in ieder geval verlaat om te trouwen, totdat ze financieel in staat zijn om dit te betalen. Het huwelijk is nu als een soort belasting geworden. De kolossale bedragen van de bruidsschatten die erin resulteren dat er een groter aantal jonge ongetrouwde vrouwen zullen zijn, wat de maatschappij vroeg of laat zal leiden tot morele chaos.

Hebben we een beter voorbeeld dan de Boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem)? Nou, waarom volgen we het dan niet? De moslim maatschappij heeft geleden als gevolg van dit gedrag. Wanneer zullen er goede mannen en goede vrouwen zijn om deze ongepaste gewoonte te heroverwegen?

Nou, hoe was de bruiloft van deze nobele man en de Boodschapper van de hele mensheid? ‘Aa-ieshah zelf vertelde over de gebeurtenissen van die dag:

“Er werd geen kameel, noch schaap geslacht voor mijn bruiloft, totdat Sa’d bin Ubadah ons de schotel stuurde, die hij gewend was om naar de Boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) te sturen.”

Dus, er werd niet speciaal voor de bruid een kameel of schaap geslacht. De enige kost die er was, was de gewoonlijke schotel voedsel die een van de metgezellen gewend was iedere dag naar de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) te sturen. Het was een simpele maaltijd. Zulke eenvoudigheid in bruiloft en bruidsschat zou heus een voorbeeld moeten zijn voor ons allen.

Het gezin is de hoeksteen van de medelevende Moslimgemeenschap. Maar zoals we zien, kunnen moderne en vreemde huwelijksgebruiken een echte bedreiging zijn voor het maken van gezinnen.

Alhoewel ‘Aa-ieshah (moge Allah tevreden met haar zijn) de vrouw van de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) was en de dochter van Aboe Bakr As-Siddiq en Oem Roeman, die werd beschreven als de houri van het Paradijs, nog had ze gevoelens van jaloezie, die gedeeld werd door alle vrouwen. Ze hield van haar echtgenoot en in haar jaloezie, haatte ze het als hij aan een van zijn andere vrouwen dacht. Veel voorbeelden van haar jaloezie kunnen teruggevonden worden in haar biografie. 

Allah s.w.t. stond toe dat ‘Aa-ieshahs leven een open boek was voor mannen om te leren hoe zij hun vrouwen moesten behandelen en om te leren geduldig te zijn met hun tekortkomingen. Dit terwijl er rekening wordt gehouden met het feit dat ‘Aa-ieshah moreel een hogere plaats had dan iedere andere vrouw.

We gaan geen voorbeelden geven van haar jaloezie tegenover de andere vrouwen van de Profeet, die in de omringende kamers leefden. Maar we zullen wel een voorbeeld geven van haar jaloezie tegenover de vrouw die ze nooit ontmoet heeft, namelijk Khadizja.

Zijn liefde voor Khadizja zorgde ervoor dat de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) altijd voor haar opkwam, en altijd in haar voordeel sprak en dat hij vriendelijk en vrijgevig was tegen haar vrienden, ter ere van haar herinnering. Zelfs vele jaren na haar dood, behield hij dezelfde liefde en respect voor haar. Dit zette ‘Aa-ieshahs hart in vuur en vlam, en op een dag verloor ze haar zelfbeheersing en zei tegen hem: “Waarom denk je nog aan de oude vrouw van de Qoeraysh met een tandeloze mond, waarbij het tandvlees zichtbaar was, die bovendien lang geleden overleden is. Terwijl Allah je in haar plaats een betere vrouw gegeven heeft?” (Bukhari 1575)

Ze hield van haar echtgenoot en haar jaloezie was haar niet kwalijk te nemen, ze had immers een ongeëvenaarde man. Maar toch, maakten deze woorden hem boos en hij antwoordde: “Nee, bij Allah, Allah heeft me niet een betere vrouw ervoor in de plaats gegeven. Zij geloofde in me, toen mensen me verloochenden. Ze bemoedigde en steunde me met haar geld toen mensen me teleurstelden en enkel van haar heb ik kinderen.”

Alhoewel ‘Aa-ieshah spijt had van haar gedrag t.o.v. de herinnering aan Khadizja, bleef haar jaloezie onverbiddelijk. Daarom zouden mannen de vrouwen geen schuld moeten toekennen met betrekking tot deze jaloerse eigenschap in hen. 

Tijdens haar leven in het huis van de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem), keek ze naar hem, luisterde ze naar hem, en stond hem bij in de oorlogen. Alles wat ze zag en hoorde werd volledig begrepen en maakte haar kennis in haar religie dieper.

‘Aa-ieshah leefde lange tijd na de dood van de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem). Ze was een vrouw van gezag voor alle Moslims die kennis zochten voor de vele kwesties in hun geloof.

De mensen om haar heen hadden veel voordeel aan haar intelligentie, en van vele hadiths die ze overgeleverd heeft van de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) overtroffen die van al de andere Moeders der Gelovigen.

Imam Az-Zahri zei over haar: “Als ‘Aa-ieshahs religieuze kennis vergeleken zou worden met de kennis van alle vrouwen van de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) en de kennis van sommige vrouwen in de wereld, dan nog zou haar kennis groter zijn.” Haar kennis was niet beperkt tot hadiths. Het strekte zich uit tot poëzie en geneeskunde. Aboe Hisham bin ‘Urwa overleverde van zijn vader, “Ik heb nooit iemand gezien die meer kennis heeft van jurisprudentie, geneeskunde en poëzie dan ‘Aa-ieshah.”

Haar huis werd een bestemming voor studenten om kennis op te doen en het te verspreiden in de verschillende steden. Moge Allah tevreden met haar zijn en genade met haar hebben, want zij hield trouw vast aan het vertrouwen van de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem).