Bibliotheek

De tweede regel is het weten dat de ongelovigen claimen dat zij niet tot hun afgodsbeelden bidden maar dat ze hen slechts aanroepen om voorspraak te krijgen en dichterbij tot Allah te komen. Allah de verhevene zegt hierover (vertaling): "…En degenen die naast Hem beschermers nemen (zeggen): "Wij aanbidden hen slechts opdat zij ons zo dicht mogelijk tot Allah brengen." Voorwaar, Allah zal tussen hen rechtspreken over dat waarover zij van mening verschillen. Voorwaar, Allah leidt niet degene die een zeer ongelovige leugenaar is." Soerat Az-zoemar (39), aayah 3.

Het bewijs over voorspraak vindt men in de woorden van Allah, waarbij Hij de Verhevene zegt: "En zij aanbidden naast Allah wat hen niet schaadt en hen niet baat, en zij zeggen: “Dezen zijn onze voorsprekers bij Allah…” Soerat Yoenoes (10), aayah 18.

Voorspraak wordt onderverdeeld in twee soorten: “Een onwettige en wettige voorspraak.” 

De verboden vorm is de voorspraak (shafaa’ah) die gezocht wordt bij anderen dan Allah, naar dingen waar alleen Hij de macht over heeft om ze te kunnen geven. Bewijs hiervoor is de aayah: "O jullie die geloven: geeft van dat waar Wij jullie mee voorzien hebben, voordat de Dag komt waarop er geen handel, geen vriendschap, en geen voorspraak zal zijn. En de ongelovigen: zij zijn de onrechtvaardigen.” Soerat Al-Baqarah (2), aayah 254.

De toegestane vorm van voorspraak is datgene dat van Allah gevraagd wordt, waarbij de bemiddelaar deze gunst van Allah krijgt. Degene voor wie bemiddeld wordt is degene waarover Allah tevreden is. Allah de Verhevene heeft gezegd: "…Wie is degene die van voorspraak is bij Hem zonder Zijn verlof?…" Soerat Al-Baqarah (2), aayah 255.