Bibliotheek

Verboden huwelijkspartners

Volgens de Shari’ah zijn huwelijken tussen mannen en vrouwen die zich in een bepaalde verwantschap bevinden verboden. Deze verboden standen zijn of van permanente aard, of van tijdelijke aard. De permanente verboden standen van het huwelijk worden in de Qor-aan genoemd:

En huwt niet de vrouwen, die uw vaders huwden, met uitzondering van wat reeds gebeurd is. Het is een slecht en afschuwelijk iets en een verkeerde weg. Verboden zijn u uw moeders en uw dochters en uw zusters en uw vaders zusters en uw moeders zusters en uw broeders dochters en uw zusters dochters en uw minnen en uw zoogzusters en de moeders uwer vrouwen en uw stiefdochters, die uw beschermelingen zijn door uw vrouwen tot wie gij zijt ingegaan, maar als gij niet tot haar zijt ingegaan zal er geen zonde op u rusten en de vrouwen uwer eigen zonen (zign ook verboden) alsmede twee zusters tezamen te hebben, met uitzondering van wat reeds voorbij is; gewis, Allah is Vergevensgezind, Genadevol; (4:22 - 24)

En getrouwde vrouwen, met uitzondering van haar, die gij bezit. Dit is een gebod van Allah voor u. Degenen, die daar buiten vallen, zijn u toegestaan; dat gij zoekt door middel van wat gij bezit haar behoorlijk te huwen en geen overspel te plegen. En geeft haar een huwelijksgift, tegenover de voordelen, die gij van haar hebt, dit is verplicht; er zal na het vaststellen daarvan geen zonde op u rusten in alles wat gij onderling overeenkomt. Voorzeker, Allah is Alwetend, Alwijs. (4:22-24)

Uitgaande van de bovenstaande verzen is het duidelijk dat een moslim nooit met de volgende personen mag trouwen:

1. Zijn moeder

2. Zijn stiefmoeder( dit wordt in Nigeria gepraktiseerd; waarbij in sommige gevallen de oudste zoon de jongste vrouw van zijn vader erft).

3. Zijn oma (inclusief de moeders van de vader of moeder en alle voorgaande moeders zoals bv overgrootmoeders).

4. Zijn dochter(hierbij inbegrepen zijn ook de kleindochters en verder)

5. Zijn zus(of het nou een volle zus is of bloedverwant of van de zelfde moeder).

6. De zussen van zijn vader(ook de zussen van zijn opa).

7. De zussen van zijn moeder (ook de zussen van zijn oma)

8.De dochters van zijn broer.

9. Zijn zoogmoeder.

10. De zus van zijn zoogmoeder

11. De dochter van zijn zus;

12. Zijn zoogzus

13. Zijn schoonmoeder

14. Zijn stiefdochter( zoals een dochter van een voormalig echtgenoot van een vrouw waarbij een huwelijk is voltrokken. Indien er echter geen huwelijk is voltrokken, dan is het niet verboden)

Er schuilt een grote wijsheid achter de verboden op grond van verwantschap, affiniteit en gebruik making van zoogmoeders. Er kan geen sociale samenhang bestaan als mensen deze verboden niet in acht nemen bij het aangaan van een huwelijk.

Tijdelijke verboden zijn deze die zich alleen in bepaalde speciale omstandigheden voordoen waarin de partijen zich bevinden. Als deze omstandigheden veranderen, dan wordt het verbod teruggetrokken. Het zijn de volgende situaties:

1. Een man mag niet met twee zussen tegelijk trouwen, noch kan hij op hetzelfde moment getrouwd zijn met een meisje en haar tante.

2. Een man mag niet met een vrouw trouwen die al getrouwd is. Dit bezwaar wordt echter meteen teruggetrokken wanneer het huwelijk is ontbonden hetzij door de dood van haar voormalig echtgenoot, of door scheiding dat gevolgd wordt door het voltooien van de periode van ‘iddah (afzondering/terugtrekking).

3. Een man mag niet met meer dan vier vrouwen tegelijk getrouwd zijn. Dit bezwaar wordt natuurlijk meteen teruggetrokken wanneer een van de vrouwen overlijdt of is gescheiden.

4. Een man mag niet met een vrouw trouwen gedurende haar ‘iddah.

Wat betreft het laatste verbod, verwacht de Qor-aan dat moslims handelen met uiterste fatsoen en oprechtheid. Het staat als volgt in de Qor-aan: En er zal geen schuld op u rusten, indien gii niet rechtstreeks spreekt over een huwelijksaanzoek aan die vrouwen, of indien gij dit in uw gedachten verborgen houdt. Allah weet, dat gij het haar zult zeggen. Maar belooft haar niets in het geheim tenzij gij op de goede wijze spreekt. En besluit niet tot de huwelijksband, voordat de voorgeschreven wachttijd ten einde is. En weet, dat Allah weet, wat in uw gedachten is en vreest derhalve voor Hem en weet, dat Allah Vergevensgezind, Verdraagzaam is. (2:235)

Dit betekent dat een man geen specifieke huwelijksaanzoek mag doen bij een vrouw gedurende de periode van haar ‘iddah na het overlijden van haar echtgenoot of na een onherroepelijke scheiding. Hij mag echter wel een boodschap doorgeven door bv. te zeggen: "Ik hoop een vrouw met een goed karakter te vinden". Maar als een vrouw zich in de ‘iddah van een scheiding bevindt dat herroepbaar is, waarin terugkeer (radja’) mogelijk is, dan is het niet toegestaan voor een man om haar zelfs een uitnodiging te sturen om met hem te trouwen, omdat ze dan nog steeds wordt beschouwd als de wettelijke vrouw van haar eerste man. Deze beperking is in feite zeer gunstig omdat dit een man verhindert om een middel te zijn om een gezin uit elkaar te drijven terwijl er nog mogelijkheden zijn tot verzoening tussen de vrouw en haar man, zelfs als zij bij elkaar weggaan.